Ο φετινός εορτασμός της ¨Ημέρας Της Πολύτεκνης Οικογένειας¨ που συμπίπτει με τη συμπλήρωση 90 χρόνων από την ίδρυση της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος, δεν πρέπει να αποτελέσει μόνον μια τυπική εκδήλωση. Οφείλει – κυρίως – να μας κάνει όλους να κατανοήσουμε τα δραματικά στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι η Χώρα μας απειλείται, όχι μόνον με τεράστια συρρίκνωση πληθυσμού, αλλά και να εξελιχθεί μετά από λίγες δεκαετίες σε μια Χώρα γερόντων!
Για όσους πιθανόν θεωρούν τα παραπάνω ως ¨υπερβολή¨, την εφιαλτική απάντηση τη δίνουν τα στοιχεία: Το δημογραφικό πρόβλημα της πατρίδας μας εξελίσσεται δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Άρχισε να οξύνεται από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μέχρι τότε, η Ελλάδα, με δείκτη γεννητικότητας 2,1 ανά γυναίκα, διασφάλιζε οριακά την ανανέωση των γενεών. Έκτοτε, το πρόβλημα διαρκώς οξύνεται, ενώ τα τελευταία χρόνια προσλαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις, εξελισσόμενο στη μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον.
Τα τελευταία χρόνια, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά δεκάδες χιλιάδες. Σε όλες τις περιφέρειες της χώρας μας υπερτερούν οι θάνατοι των γεννήσεων, την ώρα μάλιστα που το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί. Η υπογεννητικότητα και η γήρανση μας κάνουν να φθίνουμε πληθυσμιακά και να ¨γερνάμε¨ ως Xώρα επικίνδυνα. Ήδη οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι αποτελούν τεράστιο κομμάτι σε σύγκρισή με τον ενεργό ενήλικο πληθυσμό μας – και η ¨ψαλίδα¨ συνεχώς διευρύνεται. Όλη αυτή η ζοφερή εξέλιξη, αποκαλύπτει και την εξαιρετικά απαισιόδοξη προοπτική σε νευραλγικούς και – κυριολεκτικά – υπαρξιακούς τομείς, μεταξύ των οποίων:
Στο αδιέξοδο που οδηγούνται με ¨μαθηματική¨ βεβαιότητα τα ασφαλιστικά μας ταμεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για περίθαλψη και συνταξιοδότηση.
Στο ερώτημα πώς θα διατηρηθεί η στρατιωτική μας ισχύς.
Στο πώς θα σχεδιάσουμε και θα υλοποιήσουμε τις δράσεις μιας δυναμικής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στην οποία στοχεύουμε.
«Τί χρείαν άλλων μαρτύρων» έχουμε, για να κατανοήσουμε ότι για την Πατρίδα μας δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον και προοπτική αν δεν ανακοπεί όσο είναι ακόμη καιρός αυτή η εθνική αιμορραγία, αν δεν αυξηθούν οι γεννήσεις – ο μοναδικός δρόμος όχι μόνον για ανανέωση των γενεών αλλά, και κυρίως, για την αύξηση του πληθυσμού.
Γι’ αυτό και η φετινή γιορτή, πρέπει να στείλει το μήνυμα σε όλους – Πολιτεία και πολίτες – ότι η πολύτεκνη οικογένεια, ως το δυναμικότερο κύτταρο της κοινωνίας μας, πρέπει να στηριχθείέμπρακτα, ώστε να αποτρέψει την ¨έκρηξη¨ της ¨ωρολογιακής βόμβας¨ που απειλεί τη χώρα με πληθυσμιακό, οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό. Ειδικότερα τώρα που βιώνουμε ως χώρα και λαός μία από τις χειρότερες παγκόσμιες υγειονομικές και κοινωνικές κρίσεις, και τις συνέπειες της οποίας ¨σηκώνουν¨ επαχθέστερα οι ευάλωτες οικογένειες –με ¨μπροστάρη¨ την πολύτεκνη οικογένεια που παλεύει για τα παιδιά της, το αυριανό έμψυχο δυναμικό μας.
Πρέπει λοιπόν, όλοι μας να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης δημογραφικής πολιτικής, προκειμένου να αντιστραφεί αυτή η καταστροφική δημογραφική πορεία. Να στηριχθούν θεσμικά και οικονομικά οι ευάλωτες πολύτεκνες οικογένειες. Να υπάρξουν περισσότερα και μόνιμα κίνητρα ιδιαίτερα στους νέους μας για τη δημιουργία οικογένειας και ακόμη περισσότερα για την απόκτηση παιδιών με διασφαλίσεις στην Παιδεία, στην Περίθαλψη, στην Εργασία, στην Κοινωνική καταξίωση.
Κλείνοντας, ας μου επιτραπεί μια προσωπική αναφορά. Σε όλη την 25χρονη κοινοβουλευτική πορεία μου, ανέδειξα με κάθε τρόπο την επιτακτική υποχρέωση της Πολιτείας για ουσιαστική και έμπρακτη στήριξη των πολύτεκνων οικογενειών. Με συγκεκριμένες προτάσεις, τροπολογίες, παρεμβάσεις, Ερωτήσεις και Αναφορές στους αρμοδίους Υπουργούς. Σε μια συνεχή προσπάθεια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, για τη βελτίωση των συνθηκών και της ποιότητας διαβίωσής τους. Ίσως, διότι προέρχομαι και εγώ από πολύτεκνη οικογένεια και έχω βιώσει έντονα τις ανάγκες.
Όμως, το χρέος για στήριξη σ’ αυτό το δυναμικό αλλά και εξαιρετικά ευάλωτο κύτταρο της κοινωνίας μας, το αισθάνομαι όχι απλώς ως κοινωνικό, αλλά πλέον και ως εθνικό, ως πρωταρχικό για το μέλλον της χώρας.
Γι’ αυτό και θα είμαι πάντα συμπαραστάτης και αρωγός.
Κάντε το πρώτο σχόλιο