Έλεγα να μην γράψω κάτι αυτή την φορά, γιατί δεν έβρισκα τα λόγια. Σήμερα όμως το πρωί πάλι μου θύμισαν και πως σε έχασα και γιατί θέλω όχι να μιλάω, αλλά να φωνάζω, να ωρύομαι για το πως χάθηκες, για το πως σε σκότωσαν ένα πρωί να σαν σήμερα. Ένα συνηθισμένο πρωινό που είχες μια δουλειά και κάποιος αποφάσισε να σε σκοτώσει έτσι απλά…
Όπως έτσι απλά δεν τιμωρήθηκε και όπως όλοι λένε γύρω μου σιγά μην πάθει κάτι. Δεν καταλαβαίνεις; Με την δουλειά που κάνει και λόγω αυτών που τον έβαλαν σε αυτή την δουλειά, δεν θα πάθει τίποτα!! Γιατί σιγά υπάρχει δικαιοσύνη; Τίποτα δεν δουλεύει αξιοκρατικά σε αυτή την χώρα. Και δεν φτάνει που σε έχασα, δεν ξέρω και τι μπορώ να κάνω για να αλλάξει όλο αυτό! Κάποιοι λένε δεν μπορώ, μα αν δεν μπορώ τότε που σε έχασα δεν έχει σημασία!
Κι αν δεν έχει σημασία αυτό τι έχει;
Σημασία έχει ότι είμαι η αδελφή του Ιάσονα που σκότωσε « ένας» έξω από τη Βουλή γιατί κάποιοι χρειάζονται συνοδεία, ενώ κάποιοι άλλοι χάνονται στην αιωνιότητα. Χωρίς λόγο υπονοώντας ή ακόμη και κατηγορώντας τον κιόλας ότι έτρεχε.
Είμαι η αδελφή του Ιάσονα!
Του Ιάσονα που δεν θα ξεχάσω ποτέ και θα μάχομαι μέχρι τέλους να δικαιωθεί.
Κατερίνα Λαλαούνη
Στις 25 Απριλίου 2024, μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, έχει οριστεί η πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών.
Πριν εκδικαστεί η υπόθεση η ελληνική δικαιοσύνη έχει αποφανθεί πως ο δράστης ήταν απλά “αμελής” και ο φόνος του Ιάσονα ένα απλό πλημμέλημα…
Κάντε το πρώτο σχόλιο