
Γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1980 και σήμερα μετράει στο βιογραφικό του δεκάδες ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρόσφατη παρουσίασή του η ατομική μου έκθεση με τίτλο Essential Burden στην γκαλερί Beck and Eggeling του Ντίσελντορφ. Κάπου ανάμεσα στην προετοιμασία του για την επόμενη στην Αθήνα, καταφέραμε να τα πούμε.
Ο Νίκος Ασλανίδης, ένας νέος άνθρωπος με πτυχίο και μεταπτυχιακό στις Εικαστικές και Εφαρμοσμένες Τέχνες της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και 2ο μεταπτυχιακό στην Ιστορία της Τέχνης. Διετέλεσε για έναν χρόνο λέκτορας στην ίδια σχολή που σπούδασε και δημιουργεί εντυπωσιακά έργα ζωγραφικής που σε καθηλώνουν να τα μελετήσεις.
Αγαπάει πολύ τις κόρες του, πιστεύει ότι η αδιαφορία κάνει τον κόσμο πιο άσχημο και μάλλον τον γοητεύουν τα μυστήρια γι΄ αυτό και η αγαπημένη του ταινία είναι «Η Αγέλαστος Πέτρα»…

ΕΡΩΤ.: Τι σου δίνει η ζωγραφική;
ΑΠΑΝΤ.:Θα ήθελα να πω τα πάντα, όμως η αλήθεια είναι ότι μάλλον μου δίνει ελάχιστα. Η ζωγραφική μου παίρνει το μυαλό, με πείθει πως μπορώ να την πλησιάσω και να την κατακτήσω, μα πάντα μου γλιστράει και ξεμακραίνει. Περισσότερο από όλα, όμως, η ζωγραφική μου προσφέρει το κίνητρο να συνεχίζω. Η καλλιτεχνική εργασία είναι μια ερευνητική διαδικασία, μια διαδρομή αναζήτησης απρόβλεπτων λύσεων σε ακαθόριστα ερωτήματα. Οπότε με κάθε έργο προσπαθώ να πάω απλά λίγο παραπέρα. Αισθάνομαι,όμως, πως κάθε φορά εκθέτω την ανεπάρκειά μου, γιατί πάντα κατακτώ ελάχιστα από τα άπιαστα που επιδιώκω.
ΕΡΩΤ.: Πώς και πότε επέλεξες ότι θα γίνεις ζωγράφος;
ΑΠΑΝΤ.:Από τις πρώτες ακόμη αναμνήσεις μου είχα την εντύπωση ότι μπορούσα να καταλάβω το πώς θα πλησιάσω ζωγραφικά τα πράγματα του κόσμου που με περιέβαλαν. Αυτό βέβαια δεν σε καθιστά ζωγράφο. Αργότερα, στην εφηβεία μου, ήταν περίπου αυτονόητο πως θα ακολουθήσω τον δρόμο των σπουδών της Τέχνης. Ούτε αυτό, βέβαια, σε καθιστά ζωγράφο. Όταν συνειδητοποίησα πως θα πρέπει να συνεχίσω να ζωγραφίζω παρά τις αντιξοότητες της καθημερινότητας και τις συνεχείς ήττες στο εργαστήριο ώστε να βελτιωθώ, τότε μόνο ήταν φανερό ότι θα μπορούσα να δηλώνω πως ασχολούμαι πραγματικά με αυτήν την τέχνη.
ΕΡΩΤ.: Ποιος πίνακας θα στόλιζε τον τοίχο του εφηβικού σου δωματίου;
ΑΠΑΝΤ.:Μάλλον κανένα ή ίσως κάποια εύπεπτη εικόνα μαζικής κουλτούρας. Νομίζω πως η ορμή με την οποία εισέρχεται ένας έφηβος στην ενήλικη ζωή τον ταυτίζει ευκολότερα με πρότυπα από άλλα πεδία Τέχνης,όπως η μουσική και ο κινηματογράφος. Σε εμένα τουλάχιστον ίσχυε αυτό και η εφηβεία ήταν η περίοδος της ζωής μου που με ενδιέφερε η Τέχνη λιγότερο από όλες.
ΕΡΩΤ.: Υπήρξε εικαστικός, ζωγράφος, άνθρωπος της Τέχνης που σε ενέπνευσε;
ΑΠΑΝΤ.:Θα πρέπει να αναφέρω δύο. Κατ’ αρχάς τον Γιάννη Φωκά, που μία έκθεσή του στα Γιαννιτσά τη δεκαετία του ΄90 με γοήτευσε και αποτέλεσε την πρώτη μου διερώτηση αν θα μπορούσα να ακολουθήσω αυτόν το δρόμο. Ο δεύτερος είναι ο Απόστολος Παλαβράκης, που η συνάντησή μου μαζί του υπήρξε καθοριστική στην πορεία μου.
ΕΡΩΤ.: Απαλλάσσεται ο εικαστικός από τα προβλήματα του όταν δημιουργεί ένα έργο;
ΑΠΑΝΤ.:Αν εννοείτε τη στιγμή της ολοκλήρωσης ενός έργου, τότε ναι, αλλά δυστυχώς μόνο στιγμιαία, γιατί κάθε φορά επέρχεται ένα καινούριο έργο με ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.

ΕΡΩΤ.: Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου ως εικαστικός; Και πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως εικαστικό;
ΑΠΑΝΤ.:Η αλήθεια είναι ότι το θεμελιώδες υπαρξιακό ζήτημα βρίσκεται στον πυρήνα της ζωγραφικής μου και με ενδιαφέρει πρωτίστως να αποτυπώσω την ανθρώπινη κατάσταση. Έχω πάντα την επιθυμία να ζωγραφίζω ανθρώπινες μορφές. Έχω επίσης την επιθυμία να δημιουργώ εικόνες άμεσες και βραδύκαυστες και κατά κάποιον τρόπο έχω υποβάλει στον εαυτό μου τη βεβαιότητα πως μόνον μέσω της αναπαράστασης μπορώ να το πετύχω αυτό. Η ζωγραφική είναι μια πολύπλοκη πράξη. Όταν διαπλέκονται η αισθητική απόλαυση, η οποία προέρχεται από τον τρόπο που είναι φτιαγμένη μια εικόνα,με τις διφορούμενες προεκτάσεις που μπορεί να προσλάβει μια υπαινικτική απεικόνιση, τότε ίσως προκύπτει κάτι ενδιαφέρον. Αυτό το στοιχείο θεωρώ πως μετατρέπει το έργο ενός καλλιτέχνη σε διαχρονικό και αναλλοίωτο.
ΕΡΩΤ.: Τέχνη σε περίοδο κρίσης, τι σήμαινε αυτή η περίοδος για σένα;
ΑΠΑΝΤ.:Ως άνθρωπος και πολίτης αυτής της χώρας η περίοδος της κρίσης επέδρασε καθοριστικά και δυσκόλεψε ποικιλοτρόπως τη ζωή μου. Ως καλλιτέχνης, όμως, προσπαθώ να λειτουργώ ανεξάρτητα του κοινωνικού γίγνεσθαι, γιατί η τέχνη που κάνω δεν είναι πολιτική, ή τουλάχιστον δεν είναι άμεσα πολιτική. Με ενδιαφέρει να παίρνω απόσταση από τα πράγματα. Προσπαθώ να θέτω διαχρονικά ερωτήματα και να αποφεύγω τον ρόλο του επίκαιρου σχολιαστή.
ΕΡΩΤ.: Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του;
ΑΠΑΝΤ.:Τρέφω βαθιά αγάπη για τα παλαιότερα έργα μου. Αποτελούν όλα κομμάτια του εαυτού μου. Αν τύχει και συναντήσω ένα έργο μου που έχω καιρό να δω, θα έλεγα πως «τρέχω» κοντά του για να το χαιρετήσω,να δω την κατάστασή του. Βέβαια τα έργα μου παραμένουν διαρκώς ενεργά μέσα στο μυαλό μου. Τα σκέφτομαι όταν ζωγραφίζω και συχνά αναφέρομαι σε παλαιότερους πίνακές μου.
ΕΡΩΤ.: Θεωρείς ότι η Τέχνη μας κάνει καλύτερους ανθρώπους;
ΑΠΑΝΤ.: Δεν το γνωρίζω αυτό και σίγουρα δε μπορώ να απαντήσω για τους ανθρώπους γενικά. Μπορώ, όμως,σίγουρα να πω πως η Τέχνη αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά, περιεκτικά και ειλικρινή αποτυπώματα του ανθρώπου επάνω στη γη.
ΕΡΩΤ.: Ποια θεωρείτε πως είναι η «τάση» που σε κερδίζει. Σε ποια κατηγορία δημιουργών ανήκεις;
ΑΠΑΝΤ.:Η αλήθεια είναι πως δε με προβληματίζει πού και πώς θα κατηγοριοποιηθώ. Θέλω μόνο να ζωγραφίζω ενδιαφέροντα έργα. Θαυμάζω πάντα τη σπουδαία ζωγραφική και γλυπτική σε κάθε εποχή, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Προστρέχω πάντα σε καλλιτέχνες όπως ο Ρέμπραντ, ο Βελάσκεθ ή ο Γκρέκο.Αυτό όμως δε σημαίνει πως εντάσσομαι στην κατηγορία τους. Προσπαθώ τουλάχιστον να μετρώ το μικρό μου διαμέτρημα με τα δικά τους μέτρα.
ΕΡΩΤ.: Πώς βλέπεις την ζωγραφική και γενικά την Τέχνη σήμερα; Σε έναν άσχημο κόσμο πιστεύεις πως υπάρχει φως;
ΑΠΑΝΤ.:Η ζωγραφική και η Τέχνη σήμερα, τουλάχιστον σε απόλυτους αριθμούς, όχι απλά ευημερεί αλλά μάλλον θριαμβεύει. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρχαν τόσοι καλλιτέχνες και τόσο πολυάριθμο κοινό που ενδιαφέρεται και παρακολουθεί στενά την Τέχνη. Η γνώμη μου βέβαια είναι πως ο αριθμός των πραγματικά σπουδαίων καλλιτεχνών σήμερα είναι πολύ μικρός, όχι, όμως, αναλογικά μικρότερος από άλλες εποχές. Όσον αφορά στη γνώμη μου για την ύπαρξη φωτός, ναι πιστεύω πως υπάρχει πάντα. Η αισιοδοξία νομίζω πως αποτελεί θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης,καθώς δεν υπάρχουν πολλά εφόδια που εναντιώνονται στη βεβαιότητα του θανάτου.

ΕΡΩΤ.: Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο αυτό τον καιρό; Βρίσκεσαι σε παρουσίαση έκθεσης; Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
ΑΠΑΝΤ.:Η ατομική μου έκθεση με τίτλο Essential Burden στην γκαλερί Beck and Eggeling του Ντίσελντορφ ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες. Ακολουθούν η ομαδική έκθεση Why Paintings Work, που πλαισιώνει το ομώνυμο νεοεκδοθέν βιβλίο του Jurriaan Benschop, από τις 12 Ιουλίου στη γκαλερί Kourd στην Αθήνα, η συμμετοχή μου με την AkiGallery από την Ταιβάν στην ArtOsaka της Ιαπωνίας στις 26Ιουλίου, καθώς και μια ομαδική έκθεση στις αρχές Αυγούστου στο χώρο CycladicArts στην Πάρο.
Φωτογραφίες έργων, απόψεις από την τελευταία έκθεση στο Ντίσελντορφ.
Nikos Aslanidis
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
2020: Corpora, Galerie Münsterland, EmsdettenerKunstverein, Εμσντέτεν, Γερμανία
2018: Art Taipei, (μετον Uwe Kowski), Aki Gallery, Ταϊπέι, Ταϊβάν
2017: Second Appearances, (μετονGehardDemetz), Donopoulos IFA gallery, Θεσσαλονίκη,
Ελλάδα
2016: COFA Contemporary, (μετονGehardDemetz), Beck and Eggeling gallery, Κολωνία,
Γερμανία
2016: The Alchemist, Beck and Eggeling gallery, Ντίσελντορφ, Γερμανία
2016: Painting, Aki Gallery, Ταϊπέι, Ταϊβάν
2014: Painting, Beck and Eggeling gallery, Ντίσελντορφ, Γερμανία
2013: Recent Works, Donopoulos IFA gallery, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
2013: Painting, KunstvereinSchwetzingen, Σβέτσινγκεν, Γερμανία
2009: Every action has an equal and opposite reaction, Donopoulos IFA gallery,
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ (ΕΠΙΛΟΓΗ)
2019: Taking Root, KIT, Ντίσελντορφ, Γερμανία
2019: Europe Calling-A Collection of Paintings, Aki Gallery, Ταϊπέι, Ταϊβάν
2017: Strange Beauty, Beck and Eggeling gallery, Βιέννη, Αυστρία
2017: Strange Beauty, Beck and Eggeling gallery, Ντίσελντορφ, Γερμανία
2017: ReImagining Europe, Box Freiraum, Βερολίνο, Γερμανία
2015: EIN BAUM IST EIN BAUM IST EIN BAUM…, Beck and Eggeling gallery, Ντίσελντορφ,
Γερμανία
2014: Σήμερα η Ζωγραφική, Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, Αθήνα, Ελλάδα
2013: Figuration, Donopoulos IFA gallery, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
2012: Ein Augenblick, curated by Apostolos Palavrakis, Beck and Eggeling gallery,
Ντίσελντορφ, Γερμανία
2011: aNiMaL, Donopoulos IFA gallery, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
2010: Μεσάνυχτα στον Κήπο του Καλού και του Κακού, ElikaGallery, Αθήνα, Ελλάδα
2008: Digital Romance, ArtforumVilka Gallery, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
2007: Co-existence, Zina Athanasiadou Gallery, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
2007: ArtMart, Künstlerhaus Wien, Βιέννη, Αυστρία
2004: 3 η Biennale Νέων Καλλιτεχνών, Ηράκλειο, Ελλάδα
2004: Νέοι Καλλιτέχνες Εξερευνούν τον Κινηματογράφο, Μουσείο Κινηματογράφου,
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
2003: FrescoandSalty, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
Κάντε το πρώτο σχόλιο