Όσοι “ρομαντικοί” (εκεί το κατάντησαν οι πολιτικές μας ελίτ το Μέγα αυτό Εθνικό μας θέμα.. ) επιμένουμε σε αυτό, βλέπουμε ότι το Κυπριακό έχει υποβαθμιστεί λόγω συστηματικής εγκατάλειψης σε ασήμαντο θέμα προς όφελος της γείτονος χώρας, χαιρόμαστε μεν για τις παρακάτω θέσεις του άρθρου, https://hellasjournal.com/2023/09/i-politikes-ke-ikonomikes-elit-ton-athinon αλλά θλιβόμαστε με το κατάντημα των πολιτικών μας ελίτ που διαχρονικά πράγματι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δίκην φωτοβολίδων, όχι μόνον θεωρούν το Κυπριακό βαρίδι, αλλά τα ηττημένα μυαλά τους έχουν δηλητηριάσει σκοπίμως και διαχρονικώς μεθοδικά και το φρόνημα μεγάλης μερίδας του Λαού στην Ελλάδα και στην Κύπρο…
Άρθρο του Δημήτρη Αλευρομάγειρου, Αντιστράτηγος ε.α.
Ο πρώτος διδάξας, στη σύγχρονη ιστορία μας, ο «Εθνάρχης»Κ. Καραμανλής με την άθλια συμφωνία Ζυρίχης -Λονδίνου και με την πανάθλια δήλωσή του «Η Κύπρος κείται μακράν» και όχι μόνον. Ο πολύς Ευάγγελος Αβέρωφ και πράγματι τοσίτσας, (το όνομα Τοσίτσας με μικρό το «τ» το ανέφεραν κατ’επανάληψη, εφημερίδες της εποχής από το 1955 έως και όλη την δεκαετία του ’60 για να επισημάνουν την μικρότητα του γεφυροποιού και των σταγονιδίων για την εγκληματική του συμβολή στον ενταφιασμό των ονείρων του Έθνους)…
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ αμέσως μόλις ανέλαβε Υπουργός των Εξωτερικών το 1955, μετά τον Θεοτόκη,έσπευσε να συναντήσει τον πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα (την ίδια στιγμή που οι Κύπριοι έδιναν τον ηρωικό εθνικό απελευθερωτικού αγώνα τους 1955-59) για να του προτείνει την λύση της διχοτόμησης. Βλέπε (το 7άτομο έργο του Χρίστου Ανδρέου «Πεθαίνοντας για την ελευθερία»/Λευκωσία 1990/εκδόσεις Χρ.Ανδρέου). Το βιβλίο το παρουσίασα στο «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1993, όπου από αγγλικά αρχεία αναφέρεται αυτή η συνάντηση του Αβέρωφ, αλλά και στο πρόσφατο βιβλίο του καθηγητού και επί σειρά ετών πρέσβη της Κύπρου στην Αθήνα, Γιώργου Γεωργή«Σεφέρης – Αβέρωφ, Η ΡΗΞΗ/ Καστανιώτης / Αθήνα 2018» όπου επαναλαμβάνει αυτούσια την παραπάνω συνάντηση του Αβέρωφ το 1955 και την πρόθεσή του για διχοτόμηση…
Ο Αβέρωφ, προκειμένου να αποσβέσει τις ευθύνες του, έγραψε ολόκληρο βιβλίο με τον τίτλο «Ιστορία Χαμένων Ευκαιριών» /Κυπριακό 1950-1963/Εστία 1982», αλλά η συνάντησηείναι πραγματικό γεγονός και η πρότασή του προς τον Τούρκο πρέσβη επίσης.
Η Ιστορία για το άθλιο σχέδιο Ανάν είναι γνωστή και αν δεν έχετε διαβάσει σας προτείνω το πιο ολοκληρωμένο κατ’εμέ βιβλίο των Μιχάλη Ιγνατίου, Κώστα Βενιζέλου, Νίκου Μελέτη «Σχέδιο Ανάν /Το μυστικό παζάρι/οι 129 ημέρες που συγκλόνισαν τον Ελληνισμό/Λιβάνης,Αθήνα 2005.
(Έχω γράψει την βιβλιοκριτική και έχει δημοσιευθεί στην Αεροπορική Επιθεώρηση το Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας)
Για τον πολύ κ. Ροζάκη τι να πούμε ..
Απλώς επαναλαμβάνω ότι: Την 11η Νοε 2002 επιδόθηκε από τον Γ.Γ.Γραμματέα του ΟΗΕ στις κυβερνήσεις Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας το άθλιο σχέδιο και την επόμενη Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2002, ο κ.Ροζάκης σε κείμενο του, που δημοσιεύθηκε στο σαλόνι της Κυριακάτικης Καθημερινής,πρότεινε όπως το σχέδιο Ανάν είναι ένα καλό σχέδιο για ανάλογο σχέδιο για το Αιγαίο…
Τι άλλο να πούμε…
Σήμερα όλες οι πολιτικές ελίτ Αθηνών- Λευκωσίας, είναι θιασώτες της ΔΔΟ η οποία είναι χειρότερη του σχεδίου Ανάν… όταν δε μόλις προχθές ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, επέμεινε στον ΟΗΕ για την λύση των δυο κρατών ο αξιότιμος Έλληνας Πρωθυπουργόςμας,κατάπιε την τόση,για άλλα θέματα λαλίστατη γλώσσα του.
Το έχουμε πει και το επαναλαμβάνουμε μήπως, λέμε μήπως, και ξυπνήσει από τον ηττημένο λήθαργο της,κάποιος από τη πολιτική ελίτ Αθηνών και Λευκωσίας.
Η δήλωση του τεράστιου Έλληνα της Κύπρου,πολιτικού ηγέτη Τάσου Παπαδόπουλου τα λέει όλα: «Η Αντίσταση των Ελλήνων της Κύπρου για άθλια σχέδια τύπου Ανάν (και ΔΔΟ) είναι, εκτός των άλλων, και ανάχωμα στις ορέξεις της Τουρκίας κατά της Ελλάδας»
ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΗΤΤΗΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ ΤΗΣ ΕΛΙΤ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ;
Ο Δημήτρης Αλευρομάγειρος είναι Αντιστράτηγος εν αποστρατεία του Ελληνικού Στρατού, επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού.
Γεννήθηκε στην Αθήνα από Μανιάτες γονείς το 1940.
Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού. Αργότερα συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Πολέμου, τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), αλλά και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τον Απρίλιο του 1964 κατήλθε στην Κύπρο – μεταξύ των πρώτων εθελοντών Αξιωματικών – και έλαβε μέρος στην εκπαίδευση των Κυπρίων εθελοντών εθνοφρουρών της Ακανθού Αμμοχώστου και στη συνέχεια ως διοικητής λόχου του 206 Τάγματος Πεζικού έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της Μανσούρας τον Αύγουστο του 1964.
Τον Ιανουάριο του 1967 κατάγγειλε στον μέραρχο του διοικητή της VIης Μεραρχίας Κιλκίς, υποστράτηγο Ανδρέα Βαρδουλάκη το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα του Απριλίου του 1967, όπως κατατέθηκε από τον ίδιον και στη δίκη των πρωταιτίων. Για την πράξη του αυτή το καθεστώς τον έθεσε εκτός στρατεύματος επί 6 μήνες από τον Οκτώβριο 1967 έως τον Απρίλιο του 1968 και του στέρησε το δικαίωμα να προαχθεί κατ’ εκλογήν στο βαθμό του ταγματάρχη.
Το 1974 έλαβε μέρος στην αντίσταση κατά των Τούρκων εισβολέων ως διοικητής του 336 Τάγματος (αποτελούμενο εξ’ ολοκλήρου από Κυπρίους Εθνοφρουρούς) στην Πράσινη Γραμμή Λευκωσίας(από περιοχή ΕΛΔΥΚ μέχρι της οδού Λήδρας) η οποία και διατηρήθηκε ανέπαφος. Τη δράση του αυτή εξύμνησε ο ελληνικός και κυπριακός Τύπος και έγινε ένας από τους ήρωες εκείνης της περιόδου, ενώ ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης του Δήμου Έγκωμης Λευκωσίας, για τις προσφερθείσες υπηρεσίες του στη διάσωση της Λευκωσίας από τους εισβολείς.
Κάντε το πρώτο σχόλιο