Τα νέα δεδοµένα που έχουν προκύψει στο πολιτικό σκηνικό µετά τις πρόσφατες ευρωεκλογές, καθώς και οι ζυµώσεις που έχουν προκύψει στην Κεντροαριστερά µε φόντο τη συζήτηση για την ενοποίηση του χώρου έχουν ενεργοποιήσει τα ανακλαστικά των συνεργατών και των συνοµιλητών του πρωθυπουργού, οι οποίοι ιχνηλατούν µε προσοχή τα γεγονότα και τις ισορροπίες, προκειµένου να εξασφαλιστούν η διατήρηση της «γαλάζιας» κυριαρχίας και η αταλάντευτη προσπάθεια για την επίτευξη των κυβερνητικών στόχων.
Πρόσωπα πέριξ του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος έχουν αρχίσει να πραγµατοποιούν σειρά εισηγήσεων για αλλαγή του εκλογικού νόµου, στην κατεύθυνση της περαιτέρω διευκόλυνσης του στόχου της αυτοδυναµίας, προκειµένου να αποφευχθεί η αρνητική προοπτική της πολιτικής αστάθειας σε µια τόσο κρίσιµη συγκυρία τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων, όπως τουλάχιστον διαφαίνεται για τα επόµενα χρόνια.
Ως βάση της επιχειρηµατολογίας τους προβάλλουν το χαµήλωµα του πήχη της αυτοδυναµίας, καθώς το 28%, όπως και να ’χει και ανεξαρτήτως της παραµέτρου του καθαρού πολιτικού χρόνου µέχρι τις επόµενες κάλπες, βάζει στην εξίσωση διαφορετικούς παράγοντες, έστω κι αν επρόκειτο για µια πιο χαλαρή εκλογική αναµέτρηση.
Μείωση ποσοστού
Σε ό,τι αφορά το περιεχόµενο και τις λεπτοµέρειες του εκλογικού συστήµατος που προτείνουν, τοποθετούν σε πρώτη γραµµή τη συλλήβδην µείωση του ποσοστού που απαιτείται για την αυτοδυναµία (υπό προϋποθέσεις, θα αποτελούσε βάση συζήτησης σύµφωνα µε τις σχετικές αναλύσεις, ακόµα και το 36%-36,5%) παραπέµποντας στο παράδειγµα της Μεγάλης Βρετανίας (αλλά και σε άλλες περιπτώσεις χωρών της ∆ύσης), όπου το Εργατικό Κόµµα του Στάρµερ κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, συγκεντρώνοντας σχεδόν 34%.
Στην κατεύθυνση αυτή, γίνεται και µια σειρά προτάσεων, όπως η προσµέτρηση της διαφοράς µεταξύ πρώτου και δεύτερου κόµµατος, όσον αφορά πιθανώς την κατανοµή των εδρών και το ύψος του µπόνους, καθώς και άλλες παράλληλες προβλέψεις αναφορικά κυρίως µε τους µικρότερους σχηµατισµούς και δη εκείνους που µένουν εκτός της Βουλής – οι οποίες προβλέψεις θα µπορούσαν να ανοίξουν διάπλατα την πόρτα µιας τρίτης αυτοδύναµης κυβέρνησης της Ν.∆., αν και εφόσον οι πολίτες έδιναν και πάλι τη δυνατότητα αυτή στη σηµερινή, κυβερνώσα παράταξη.
Οι 200
Υπενθυµίζεται ότι, για να ισχύσει ένας νόµος από την επικείµενη κιόλας εθνική κάλπη, θα πρέπει να βρεθούν 200 κοινοβουλευτικές ψήφοι, ενώ µε 151 η ισχύς του µεταφέρεται στη µεθεπόµενη εκλογική αναµέτρηση, η οποία πάντως και ανάλογα µε τις καταστάσεις θα µπορούσε να ακολουθήσει σε διάστηµα ολίγων ηµερών, όπως συνέβη και πέρυσι µεταξύ της 21ης Μαΐου και της 25ης Ιουνίου του 2023. Αντιθέτως, σε ό,τι αφορά την έγκριση της επιστολικής ψήφου για τους Ελληνες του εξωτερικού και στις εθνικές εκλογές, µετά τις ευρωεκλογές, χρειάζεται να βρεθούν άπαξ και διά παντός 200 ψήφοι, αλλιώς η ρύθµιση θα απορριφθεί αυτόµατα.
*Δημοσιεύτηκε στη Κυριακάτικη Απογευματινή
Κάντε το πρώτο σχόλιο