Μια φορά κι ένα καιρό (όχι και τόσο μακρινό) ήταν δυό γυναίκες, μέλη του ίδιου προοδευτικού κόμματος, δυναμικές, με προσωπικότητα και όνειρα. Την ώρα της μεγάλης ελληνικής κρίσης όμως οι δρόμοι τους χώρισαν. Η μία έμεινε στο κόμμα να παλέψει τις δυσκολίες, να στηρίξει την ιδεολογία και τη χώρα της. Η άλλη προτίμησε τις απατηλές υποσχέσεις, τα σκισίματα των μνημονίων και τους πειραματισμούς στις πλάτες των πολιτών. Αντί να καταγγείλει το ψέμα και τον μηδενισμό, τον στήριξε. Ορκίστηκε να διώξει το γερμανικό ζυγό από τη χώρα. Έγινε αντιμνημονιακή και κατήγγειλε την κοινωνική αναλγησία, την ανικανότητα και το έλλειμμα δημοκρατίας της τότε κυβέρνησης συνεργασίας. Ο λαϊκισμός πουλάει, ο αρχηγός της τότε αντιπολίτευσης της άνοιξε την αγκαλιά του (μιας και προερχόταν από το «μνημονιακό κόμμα» που είχε βαλθεί να ληστέψει) και έτσι η φίλη μας άλλαξε εύκολα πτέρυγα στη Βουλή.
Αντί όμως να σκίζει μνημόνια, αναγκάστηκε να τα ψηφίζει -έσπασε μάλιστα και το ρεκόρ- και να περνάει τον έναν εφαρμοστικό νόμο μετά τον άλλο. Έκανε το Ναι Οχι και το ‘Οχι Ναι, πιστή πλέον μόνο στην πολιτική υποκρισία του νέου κόμματός της. Ένιωθε ότι επιτελούσε το ρόλο του «ρυθμιστικού παράγοντα» σε μία κρίσιμη ιστορικά περίοδο για τη χώρα, τότε που η Ελλάδα κινήθηκε στα όρια της χρεοκοπίας και σε μερικές περιπτώσεις και πέρα από αυτά. Δεν έβλεπε πια κοινωνική αναλγησία, ανικανότητα και έλλειμμα δημοκρατίας της κυβέρνησης.
Έτσι πέρασαν τέσσερα χρόνια. Οι πολίτες, οι φίλοι, οι συνάδελφοι, οι γείτονες και οι συγγενείς ακόμα των δύο γυναικών ένιωθαν στο πετσί τους το αδιέξοδο και τα νέα χρέη. Άκουγαν τα σκισίματα των μνημονίων και τις προσβολές προς τους «προδότες» που τα ψήφισαν, αλλά έβλεπαν τις πιο απίθανες κωλοτούμπες. Και τώρα ξαναβρίσκονται μπροστά στις κάλπες για να διαλέξουν. Ποιά από τις δύο γυναίκες να ψηφίσουν; Ποιά πολιτική και ποιά στάση ζωής;
Για μένα η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Ήρθε η ώρα η Πέλλα να τιμωρήσει αυτούς που μας ξεγέλασαν με τη ρητορική των αγανακτισμένων «ανθρώπων του λαού» και να ενισχύσει αυτούς που έμειναν συνεπείς στην υπεράσπιση του κοινωνικού συμβολαίου που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Ήρθε η ώρα να επιβραβεύσουμε τη συνέπεια και την υπευθυνότητα και ταυτόχρονα να κρατήσουμε τη χώρα σε προοδευτική κατεύθυνση. Να ορθώσουμε ένα πραγματικό ανάχωμα στο λαϊκισμό δεξιάς και αριστεράς κοπής.
Αν θέλετε κόμμα εξουσίας που θα πολιτεύεται και θα αντιπολιτεύεται με υπευθυνότητα και το πατριωτικό καθήκον πάνω απ’όλα, ψηφίστε Κίνημα Αλλαγής. Για να κτίσουμε μια ανεξάρτητη Ελλάδα που στηρίζεται στην αυτογνωσία και τις αστείρευτες δυνάμεις αυτού του υπέροχου τόπου και αυτού του σκληρά δοκιμασμένου λαού.
Κι αν αναρωτιέστε ποιές είναι οι δύο γυναίκες της ιστορίας μου, μην πάτε μακριά, εδώ ζούμε όλοι και γνωριζόμαστε. Απλώς, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δε μπαίνουμε όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Ας κοιτάξουμε μόνο να μην ξαναμετανιώσουμε για τις επιλογές μας.
Κάντε το πρώτο σχόλιο