Ο Γρηγόρης Δημητριάδης πλήρωσε για τις υποκλοπές, έφυγε από το Μαξίμου, επειδή κάποιος έπρεπε να πληρώσει τα σπασμένα… Κοινή πεποίθηση είναι ότι από τότε ο Μητσοτάκης δεν μπόρεσε να βρει άλλον ισάξιο «χαμάλη» για όλες εκείνες τις δεκάδες καθημερινές αφανείς δουλειές, που χωρίς να φαίνονται ή να κάνουν μπαμ, δίνουν την αίσθηση και την πεποίθηση ότι «όλα είναι υπό έλεγχο» και «βαίνουν καλώς».
Ίσως επειδή ο μηχανισμός ελέγχου του υπουργικού έργου και ο ρυθμός υλοποίησης που εφάρμοζε ο Δημητριάδης, βασιζόταν στην απλή λογική: καταγραφή, έλεγχος, υλοποίηση και πάλι έλεγχος στους στόχους που τέθηκαν κ.ο.κ. Εκτός από τις άμεσες λύσεις σε στυλ manager ιδιωτικής εταιρείας.
Αυτή η τακτική του απέδωσε και αυτό δεν έχει να κάνει με σημερινά στελέχη της κυβέρνησης που έχουν άλλους ρόλους, όπως ο αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης και ο υπουργός (ειδικών αποστολών) Άκης Σκέρτσος. Αλλά έχει να κάνει με την «χαμαλοδουλειά» που χρειάζεται έναν «εργάτη» πολύ υψηλής ποιότητας και γνώσης, που δεν θα έχει άλλους προσωπικούς πολιτικούς στόχους, πέρα από την καλοκουρδισμένη και συμπαγή πορεία του κυβερνητικού έργου.
Υπάρχουν φήμες εδώ και 3-4 μήνες που επιμένουν ότι ο Γρηγόρης Δημητριάδης θα επιστρέψει στο Μαξίμου, χωρίς ταρατατζούμ. Ίσως η χρονική στιγμή να έχει να κάνει με το ότι οι εκλογές ούτως ή άλλως πλησιάζουν… Από το Σεπτέμβριο θα απέχουν πλέον 1,5 χρόνο, δηλαδή είσοδος στην τελική ευθεία και τελική αναδιάταξη δυνάμεων σε όλα τα κόμματα και τα επιτελεία.
Ένα ισχυρό γρανάζι στην κυβερνητική μηχανή που θα δίνει καθημερινές λύσεις στα μικρά και αφανή προβλήματα, εκείνα τα δεκάδες καθημερινά που ζητούν τη λύση και που «ανεπαισθήτως» δίνουν μία άλλη εικόνα και έναν άλλον αέρα στην κυβέρνηση προς τις εκλογές, εύρυθμης λειτουργίας και σταθερού βηματισμού.
Πηγή ethnos.gr
Κάντε το πρώτο σχόλιο