Μαζί με τον Ελληνικό Καφέ διαβάζουμε για τη βαθιά ακροδεξιά στροφή της Κυβέρνησης στο xray του etnos.gr
Μία μέρα έλειψε η στήλη και πιάνοντας να γράψω το σημερινό κομμάτι, αντελήφθην πως μέσα σε 48 ώρες έσπασε το «δεξιόμετρο» και μαζί του και το «γραφικόμετρο». Μέσα σε λίγες ώρες κυβερνητικοί παράγοντες, ένας πρώην πρωθυπουργός και κάτι επίδοξοι αναλυτές, όλοι τους ένοικοι της «γαλάζιας πολυκατοικίας» ανταγωνίζονταν ποιος θα πετάξει την μεγαλύτερη μπαλαφάρα για να εντυπωσιάσει του «κυρ-Παντελήδες» και να αρπάξει τον τίτλο του αγνού δεξιού. Όλα αυτά, βέβαια, δεν αποτελούν απλά μια εσωτερική διαπάλη εντός της Δεξιάς, το πράγμα είναι πιο σοβαρό, έχει παρελθόν και -απ’ ό,τι φαίνεται- μέλλον.
Φουλ στις ακροδεξιές μηχανές
Παρά το γεγονός πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται δημόσια ως διαπρύσιος κήρυκας της σταθερότητας και της μετριοπάθειας, όλη η υπόλοιπη κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη τον βλακώδη τραμπουκισμό στον Μάκη Βορίδη και την οικογένειά του στην Κρήτη έριξε οχετό ενάντια στην αντιπολίτευση και συγκεκριμένα την Αριστερά. Ο Παύλος Μαρινάκης, χωρίς να την κατονομάσει, είπε μεταξύ άλλων πως η Αριστερά αποτελεί «το πιο κακό πρόσωπο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας». Εδώ λοιπόν έχουμε μια κεντρική επιλογή του Μαξίμου να θέσει στο στόχαστρό του την ιστορικά αντίπαλη παράταξη. Θα μου πείτε βέβαια, πως ο Μαρινάκης το 2012 έγραφε στο twitter «Τσίπρα αν ζούσαμε στον εμφύλιο από μένα θα πήγαινες», οπότε τίποτα από αυτά δεν του είναι ξένο και πρωτόγνωρο.
Ο Πλεύρης, ο υπουργός 4ης Αυγούστου
Τι ήθελε να διαβάσει αυτά ο Θάνος Πλεύρης; Έκανε μια ανάρτηση στην οποία έλεγς πως «ο Μεταξάς πρέπει να τιμηθεί όπως του αρμόζει ως ο πρωθυπουργός του ΟΧΙ». Ο υπουργός Μετανάστευσης ανακάλυψε μάλιστα πως -τι άλλο- την αριστερή ηγεμονία, που εμπόδιζε τάχα την απόδοση τιμών στον Μεταξά και μάλιστα έκλεινε την ανάρτησή του με ένα «ρητό» του. Να θυμίσουμε στον Πλεύρη, για την αποκατάσταση της ιστορικής ακρίβειας, πως ο Μεταξάς δεν είπε «Όχι», αλλά πρόκειται για μια κατοπινή κατασκευή για χάρη της ιστορικής απλούστευσης. Επίσης ο Μεταξάς ήταν γερμανόφιλος δικτάτορας, που έβαζε τους ακολούθους του να χαιρετάνε ναζιστικά. Να θυμίσουμε επίσης πως την αρνητική του απάντηση τον Ιταλό επιτετραμμένο την επέβαλε η πολιτική του φιλοβρετανού Βασιλιά Γεώργιου Β’, ενώ μέχρι τότε η Ελλάδα τηρούσε στάση ουδετερότητας, ακριβώς λόγω των αντίπαλων φιλογερμανικών αισθημάτων του Μεταξά.
Δεν ήξερα πάντως πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πλέον και αναθεωρητική «τάση» οπαδών της 4ης Αυγούστου… Νόμιζα μάλιστα πως ο Θάνος Πλεύρης κρατούσε αποστάσεις από αυτήν την τάση της ακροδεξιάς, που υπερασπιζόταν ο ναζί και πατέρας του Κωνσταντίνος Πλεύρης.
Ο Κύπριος Δρυμιώτης και η Ομάδα Αλήθειας
Στον ίδιο «σκοπό» όμως χόρεψαν όμως και διάφοροι παρατρεχάμενοι, που παίρνουν την κυβερνητική γραμμή και την ξεχειλώνουν. Ο Ανδρέας Δρυμιώτης, που ένας δεξιός φίλος μου τον έχει χαρακτηρίσει «μπαμπαλή», είπε πως «το να είσαι Αριστερός, έχει καταλήξει να μην είσαι Έλληνας». Δεν ξέρω αν ο Κύπριος πρώην επιχειρηματίας, που καμώνεται τον αναλυτή, τα έμαθε αυτά από τον Γρίβα που «μεγαλούργησε» στην πατρίδα του, αλλά κάτι τέτοια περί «εθνικών εξαιρέσεων» τα έλεγαν οι ακροδεξιοί στην μετεμφυλιακή Ελλάδα και οι Χουντικοί, οι υπαίτιοι της προδοσίας της Κύπρου. Τέλος πάντων, μην αναλωνόμαστε στον Δρυμιώτη. Το πιο σοβαρό είναι πως η Ομάδα Αλήθειας, ο επίσημος προπαγανδιστικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατιας, αναδημοσίευσε τον καφενειακό συλλογισμό του Δρυμιώτη με την φράση «τα είπε όλα».
Εμφυλιοπολεμικός ο Σαμαράς
Τα είδε όλα αυτά ο Αντώνης Σαμαράς και σου λέει, «κάτσε αυτοί πάνε να μου πάρουν τον ζωτικό πολιτικό μου χώρο». Και έκανε μια ανάρτηση στην οποία έγραψε ότι ο λαός της Ελλάδας «πάλεψε επί δέκα χρόνια, πέρασε τα πάνδεινα, μάτωσε, αλλά παρέμεινε όρθιος». Κάντε την απλή αριθμητική: 1940 + 10 = 1950. Εκείνη τη χρονιά, πάνω κάτω, έληξε ο Εμφύλιος. Τι είπε δηλαδή ο πρώην πρωθυπουργός; Πως οι Έλληνες πάλεψαν πρώτα τους Ιταλούς, μετά του Γερμανούς και μετά τους Αριστερούς. Και οι τελευταίοι δεν είναι Έλληνες. Ο Σαμαράς, λοιπόν, αντέγραψε τον Δρυμιώτη.
Όλα παστρικά στην Θεσσαλονίκη παρουσία Μητσοτάκη
Πολύ ωραία πέρασαν χτες οι κυβερνητικοί παράγοντες στη Θεσσαλονίκη. Έμαθα πως η καλοκαιρία και η έλλειψη σχετικών απαγορεύσεων οδήγησαν ουκ ολίγους υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ σε ουζερί και ταβέρνες για να τιμήσουν την εθνική επέτειο, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης στάθηκε για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια στο «πάλκο» των επισήμων, για να δείξει στον Νίκο Δένδια ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό στην κυβέρνηση.
Στο μεταξύ η κυβέρνηση έσπερνε για καμιά βδομάδα κλίμα φόβου στα κανάλια πως στις παρελάσεις είναι πιθανόν να γίνουν έκτροπα, είτε από αγρότες είτε από συγγενείς των Τεμπών. Τίποτα δεν έγινε, προφανώς. Απλά παίχτηκε μια πολυήμερη θεατρική παράσταση.
Κι άλλο τετ-α-τετ
Σήμερα θα έχει δεύτερο «ημίχρονο», αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πάει στο Πεντάγωνο για τα εγκαίνια της νέας πρόσοψης του κτιρίου. Μαθαίνω πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα περάσει ούτε απ’ έξω, αντίθετα με ό,τι συνέβη τον περασμένο Μάρτιο, όταν ο Δένδιας εγκαινίασε το γλυπτό του Βαρώτσου στο υπουργείο. Αυτό που θα περιμένω με ενδιαφέρον είναι να δω ποιοι υπουργοί και βουλευτές θα πάνε στην σημερινή εκδήλωση. Προβλέπω συρροή μπλε κοστουμιών, αν και δεν ξέρω αν θα πάει ο Άδωνις Γεωργιάδης ή θα προφασιστεί κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις…
«Απομονωμένος ο Ερντογάν»
Λίγο πριν η κυβέρνησή μας κάνει πατριωτική προπόνηση, κοιτώντας τα νέα πανάκριβα όπλα που διαθέτουν οι ένοπλες δυνάμεις, ο Ερντογάν έκλεινε συμφωνία με τη Βρετανία για να παραλάβει το 2030 είκοσι (20) σύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη Eurofighter Typhoon. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα κοστίσει στην γείτονά μας περίπου 9 δισ. ευρώ και θα εξασφαλίσει στο Ηνωμένο Βασίλειο 20.000 θέσεις εργασίας σε όλη τη χώρα. Θυμίστε μου, λίγο, η Αθήνα δεν έλεγε ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη;
Ο Καϊμακάκης εκνεύρισε τον Τσιάρα
Την Δευτέρα μάθαμε στο μεταξύ ότι παραιτήθηκε ο αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ, Γιάννης Καϊμακάμης, αυτός ο καταπληκτικός τύπος που πήγε στην Εξεταστική και τα έκανε μαντάρα. Σας θυμίζω πως ο Καϊμακάμης είπε στην επιτροπή πως δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στην θέση που κατείχε και το γεγονός πως συγγενείς του λαμβάνουν επιδοτήσεις από τον Οργανισμό. Παράλληλα είχε πει πως δεν πήγαινε στο γραφείο του κάθε μέρα, αλλά όποτε «το απαιτούν οι συνθήκες», ενώ είχε καταφέρει να τα κάνει κουλουβάχατα στις ερωτήσεις για το πώς και πότε γνώρισε τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης. Μετά από όλα αυτά, στις 16 του Οκτώβρη ο Καϊμακάμης υπέβαλε την παραίτησή του στον Τσιάρα, ο οποίος την έκανε αμέσως δεκτή, αφού ήταν, όπως μαθαίνω, φουλ εκνευρισμένος μαζί του. Επειδή όμως δεν έπρεπε να υπάρξει ανακατωσούρα, η παραίτηση του πρώην αντιπροέδρου έγινε γνωστή μέσα από τη Διαύγεια κανά δεκαήμερο αργότερα…
«Καρφί» του Δούκα με αφορμή τον Παπαβασιλείου
Δεν τον αφήνουν σε ησυχία τον Νίκο Ανδρουλάκη στελέχη του ΠΑΣΟΚ να ξεδιπλώσει την πολιτική του και κάθε δεύτερη μέρα προκύπτει και ένα νέο επεισόδιο αμφισβήτησής των αποφάσεών του. Ο Χάρης Δούκας μιλώντας στο Open έκανε ακόμα πιο σαφείς τις απόψεις του και είπε πως το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συζητήσει με άλλους σχηματισμούς στα αριστερά του. «Αν ο κ. Τσίπρας κάνει κόμμα βεβαίως. Όπως και με τον κ. Φάμελλο, όπως και με τον κ. Χαρίτση, όπως με τον κ. Κόκκαλη» είπε ο Δήμαρχος Αθηναίων.
Η πιο αιχμηρή ατάκα του, όμως, ήταν άλλη. Είπε ότι υπάρχουν στελέχη του κόμματος «που πολλές φορές σφιχταγκαλιάζονται με τη Νέα Δημοκρατία», καθώς θεωρούν ότι υπάρχει δυνατότητα συγκυβέρνησης. Η φράση του ήρθε λίγο αφότου παιραιτήθηκε ο Γιώργος Παπαβασιλείου (είχε προλάβει να χαρεί την καρέκλα του διευθυντή του γραφείου του Νίκου Ανδρουλάκη μόλις μια μέρα). Και όπως σας ενημέρωσα τη Δευτέρα, ο Παπαβασιλείου τα είχε γενικά καλά με νεοδημοκράτες…
Σιωπηλή η Δούρου
Έφαγα τη γη να αναζητάω μια δήλωση, μια ατάκα, μια φράση της Ρένας Δούρου για το τι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα. Θυμήθηκα την συγκεκριμένη βουλευτή, επειδή κάποιου διάβασα ότι συμφωνεί με τον Παύλο Πολάκη, ενώ λίγο μετά είδα μια ανάρτησή της στην οποία επιδείκνυε την ποδιά που φορούσε ως μαθήτρια. Τίποτα όμως, τζίφος, η Δούρου δεν έχει μιλήσει δημόσια για το θέμα. Πήρα τηλέφωνα και στην Κουμουνδούρου να μάθω τι είπε στην τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. «Τι είπε η Δούρου για τον Τσίπρα;» ρώτησα. «Τίποτα» ήταν η απάντηση που έλαβα. Μάλλον η Ρένα κοιτάζει πού θα κάτσει η μπίλια και δεν εκτίθεται…
Βαφτίζουμε τη δημοσιονομική ανάγκη «δημογραφικές αλλαγές»
Μέρες γιορτής και εθνικής ανάτασης που είναι, έκατσα να δω την παραμονή της εθνικής επετείου τα όσα είχε να πει η πολιτική υπεύθυνη του πιο σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, της μαθητιώσας και φοιτητιώσας νεολαίας, η υπουργός Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη. Να σας πω ότι τη θεωρώ μια ευγενική παρουσία στο δημόσιο χώρο. Όμως, δεν μπορώ να μη σχολιάσω τα όσα είπε ή δεν είπε, σε μια συγκυρία που τα δημόσια σχολεία δύο μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους έχουν ακόμη τόσα κενά. Προφανώς και δε φταίνε, στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, οι δημογραφικές αλλαγές, όπως είπε, ή τα τεχνητά κενά, ή επαπειλούμενες κυήσεις, όπως λένε άλλοι, για το ότι περίπου 3.500 είναι οι κενές θέσεις εκπαιδευτικών. Βέβαια, είπε, με νόημα ότι με νέες πιστώσεις από το Υπουργείου Οικονομικών μέχρι 15 Νοεμβρίου θα γίνει και η τρίτη φάση των αναπληρωτών. Μα 2 δισεκ. είναι πάνω από τους στόχους τα φορολογικά έσοδα, έπρεπε να περιμένουμε μέχρι σήμερα για να καλύψουμε κενά; Αιδώς Αργείοι…
ΕΠΑΛ χωρίς βιβλία ειδικότητας
Να σας μεταφέρω, επίσης, ότι ακόμη αναμένουν στα ΕΠΑΛ βιβλία ειδικότητας. Λένε, δε, σε εκπαιδευτικούς, ότι σε μια εποχή, ψηφιακή όπως η σημερινή, η χρήση κινητών, τάμπλετ, λαπ – τοπ και διαδραστικών πινάκων, μπορεί να καλύψει το κενό. Να μη σχολιάσω, ότι από τη μια λέμε στα παιδιά να αφήσουν το κινητό, κι από την άλλη τους ωθούμε στη χρήση. Να πω μόνο ότι πολλά παιδιά, ειδικά σε ΕΠΑΛ, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να έχουν προσωπικούς υπολογιστές κτλ. Έτσι, οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να δίνουν φωτοτυπίες, για τις οποίες όμως υπάρχει γκρίνια ότι γεννούν σπατάλες. Ιστορίες καθημερινής εκπαιδευτικής τρέλας.
Πώς αλλάζει η Θράκη
Μια τάση αλλαγής χρήσης σε κεντρικά ακίνητα της Αλεξανδρούπολης, βρίσκεται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες. Τα μεγάλα καφέ του κέντρου αδειάζουν σιγά – σιγά και στη θέση τους στεγάζονται μεγάλες εμπορικές αλυσίδες (Πλαίσιο κ.λ.π.). Ετσι αλλάζει η φυσιογνωμία της πόλης και η πιάτσα της διασκέδασης, εστίασης κ.λ.π. μεταφέρεται προς την παραλία και στα κάθετα στενά. Αν συνυπολογίσει κανείς και την επέλαση Τούρκων επενδυτών στα ακίνητα αλλά και σε επιχειρήσεις, συμπεραίνει ότι η πόλη πολύ σύντομα θα είναι αλλιώς…
Ελληνικό πνεύμα και χρώμα
Μια και διανύουμε περίοδο μεγάλης πατριωτικής έξαρσης και ελληνοφροσύνης, να δούμε και μια περίπτωση που πραγματικά οι Έλληνες πάνε καλά και βοηθούν ουσιαστικά τη χώρα. H STELMA, η ελληνική θεσσαλονικιώτικη εταιρεία που έβαψε τον Πύργο του Eiffel βάζει ελληνικό χρώμα στην εξωστρέφεια και την ποιότητα, αθόρυβα και αποτελεσματικά.
Η εταιρεία που ιδρύθηκε το 1990 από τον σερραίο Ελευθέριο Μαμάντζη, το 2002 μετεξελίχθηκε σε ανώνυμη εταιρεία (Τεχνική Εταιρεία) με την επωνυμία STELMA T.S.A. Η STELMA εξελέγη ως μία από τις ελληνικές εταιρείες που συμμετέχουν ως υπεργολάβοι στη ναυτική προμήθεια, μέσω της Naval Group στο πρόγραμμα των φρεγατών. Η συνεργασία αφορά βαφές / επιφανειακή επεξεργασία («paint application work») για τα πλοία του προγράμματος FDI στην Ελλάδα ή/και στη ναυπηγική διαδικασία της Naval Group.
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η υπομονή του Δένδια στο bigmouth του powergame.gr
Διαβάζοντας το σημερινό πρόγραμμα του προέδρου Μητσοτάκη από την επίσημη σελίδα της κυβέρνησης, έβγαλα ένα λαβράκι από αυτά που βγαίνουν συχνά, αρκεί να είσαι λίγο προσεκτικός. Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ότι ο Χατζηδάκης μετείχε στην κυβέρνηση με την ιδιότητα του αντιπροέδρου, πλέον όμως φέρει κι αυτήν του υπουργού Επικρατείας. Και δεν σας κρύβω ότι το αναφέρω γιατί, αν δεν με απατά η μνήμη μου, δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση που να αναφέρει την κυβερνητική αναβάθμιση του Κωστή.
Αλλάζει ο εκλογικός νόμος
Ξάπλωσα προχθές το βράδυ με θέα τον Βαρδάρη, με πήρε αμέσως ο ύπνος και άρχισα να βλέπω το ένα μετά το άλλο κάτι όνειρα. Επειδή ήταν πολλά, θα αποφύγω να σας κουράσω, ξεσκαρτάροντας το καλύτερο, που αφορούσε τον υπουργό Λιβάνιο και την πρωτοβουλία που αναλαμβάνει (προσεχώς) για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Σύμφωνα με το όνειρό μου, ο πρόεδρος Μητσοτάκης έχει δώσει ήδη τις απαραίτητες οδηγίες στον αρμόδιο υπουργό, προκειμένου να προχωρήσει, και δη άμεσα, στην επεξεργασία ενός νέου μοντέλου, σε σχέση με τον εκλογικό νόμο. Μάλιστα, στο πλαίσιο του ονείρου, κατάλαβα ότι κάπου στη χαραυγή του νέου έτους η κυβέρνηση θα επιδιώξει να ανοίξει τη σχετική κουβέντα, προσκαλώντας και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να βάλουν ένα χεράκι. Όπως και να ’χει το πράγμα, εσείς κρατήστε ότι στον ύπνο μου είδα ότι ο αρχηγός Κυριάκος αποφάσισε να παρεκκλίνει της θεσμικότητάς του, προσεγγίζοντας το πολιτικά προφανές και συνάμα ρεαλιστικό.
Στο Πεντάγωνο σήμερα ο Μητσοτάκης
Όπως είναι λογικό, τα βλέμματα των πολιτικών σεναριολόγων είναι στραμμένα στη σημερινή εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην αυλή του Πενταγώνου, με αφορμή τα εγκαίνια της νέας πρόσοψης του εμβληματικού κτιρίου της Μεσογείων. Το έργο φέρει την υπογραφή του διεθνούς φήμης γλύπτη και καθηγητή Κωνσταντίνου Βαρώτσου, ο οποίος έδωσε μια νέα, εντυπωσιακή ταυτότητα στην πρόσοψη, συνδυάζοντας σύγχρονα υλικά, διαφάνεια και δυναμισμό. Αυτά, όμως, έχουν ελάχιστη σημασία μπροστά στα μεγάλα και σημαντικά της σημερινής εκδήλωσης, στην οποία θα δώσει το «παρών» ανάμεσα στους άλλους και ο πρόεδρος Μητσοτάκης. Και δεν αναφέρω τυχαία ανάμεσα στους άλλους, δεδομένου ότι, όπως με πληροφορεί αξιόπιστη πηγή, ο υπουργός Δένδιας έχει προσκαλέσει κόσμο και κοσμάκη. Για παράδειγμα, κάτι μου λέει, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς, ότι έχουν ανταποκριθεί στην πρόσκληση οι περισσότεροι εκ των βουλευτών της ΝΔ, γενικοί γραμματείς, αλλά και πλήθος εκπροσώπων του επιχειρηματικού κόσμου. Κάποιοι, μάλιστα, αντιμετωπίζουν τη σημερινή εκδήλωση και ως μία πρόβα τζενεράλε του υπουργού Άμυνας στον δρόμο προς την επόμενη μέρα της κυβερνώσας παράταξης. Επειδή είναι οι ίδιοι που άφησαν να διαρρεύσει προς τα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας ότι τελεί υπό παραίτηση, αποφάσισα να κρατώ μικρό καλάθι στα όσα φτάνουν στ’ αυτιά μου από τους συγκεκριμένους.
Δωρεά Μυτιληναίου
Με την ευκαιρία των σημερινών εγκαινίων της νέας όψης του υπουργείου Άμυνας, νομίζω ότι αξίζει να επισημάνω ότι πρόκειται για ένα έργο που δεν θα γινόταν αν δεν έκανε τη δωρεά των 8 εκατ. ευρώ ο πρόεδρος Μυτιληναίος ο ευεργέτης (της πατρίδας και όχι των δημοσιογράφων).
Περί παραίτησης Δένδια
Κάθε λίγο και λιγάκι κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο κάτι πληροφορίες που θέλουν τον υπουργό Δένδια τη μία να μη μιλά με τον πρωθυπουργό, την άλλη να παραιτείται και την επομένη να φεύγει από τη ΝΔ, αφού προηγουμένως έχει καταγγείλει τη μισή, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο Μητσοτάκη. Τι ισχύει απ’ όλα αυτά; Σχεδόν τίποτα, αφού, όπως μαθαίνω, ούτε θέμα παραίτησης Δένδια έχει υπάρξει ούτε ο Κερκυραίος σκοπεύει λίγο πριν από τα εβδομήντα του να αυτοκτονήσει (πολιτικά πάντα). Απεναντίας, θα έλεγα ότι έχει αποφασίσει να κάνει υπομονή, χτυπώντας στον κατάλληλο χρόνο, αν και εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες εκείνης της περιόδου. Μέχρι τότε θα παραμένει ενεργός και θα κάνει αυτό που κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι, διαβάζοντας και ακούγοντας όσα κυκλοφορούν εσχάτως στην πιάτσα, δεν τα έχει πάρει άγρια στο καραφλό και κυρίως Κερκυραϊκό κρανίο του. Απεναντίας, θα έλεγα, αλλά θα αποφύγω να δώσω συνέχεια, αποφεύγοντας να εκθέσω τις πηγές μου.
Το έργο Χατζημηνά που «κάηκε»
Με αφορμή τα παραπάνω, κάπου πήρε το αυτί μου ότι εσχάτως ο υπουργός Δένδιας «έκαψε» ένα από τα καλά έργα που ετοιμαζόταν να πάρει ο φίλος μου (πλέον) Κρίστιαν Χατζημηνάς. Η απόφαση του υπουργού προκάλεσε, μάλιστα, έκπληξη στην αγορά, δεδομένου ότι επί μήνες δίνονταν διαβεβαιώσεις από ανθρώπους που εμφανίζονται ως «αντ’ αυτού» του υπουργού Νίκου. Είναι αυτό που λέμε ότι είναι κακό να λογαριάζει κανείς όταν δεν είναι σίγουρος για τις προθέσεις του ξενοδόχου.
Με jet στην Αθήνα η Κίμπερλι
Με το jet του κουμπάρου του Αργυρού αναμένεται να φτάσει στην Αθήνα το ερχόμενο Σάββατο η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Για τα υπόλοιπα σας έχω ενημερώσει, που σχετίζονται με το πάρτι στο μπουζουξίδικο «Κέντρο Αθηνών» και τη μάζωξη στην πρεσβευτική κατοικία με αφορμή την παρουσία των δύο Αμερικανών υπουργών, που θα βρεθούν στη χώρα μας προκειμένου να συμμετάσχουν σε ένα άκρως ενδιαφέρον συνέδριο για τα ενεργειακά. Το φρέσκο νέο που έμαθα σχετίζεται με κάτι βόλτες που σκοπεύει να κάνει στα ελληνικά νησιά η νέα πρέσβειρα, με το σκάφος του ομογενούς Βασιλάτου, κουμπάρου του Αργυρού. Θέλω να πιστεύω ότι η Κίμπερλι έχει ενημερωθεί αρμοδίως για το βιογραφικό του συγκεκριμένου σκάφους, που δεν είναι και το καλύτερο που θα μπορούσε να συναντήσει στη ζωή της. Σε κάθε περίπτωση, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, που λένε και στο χωριό μου.
Εξελίξεις στην Εκκλησία
Από αίσθηση και όχι από κάποιου είδους πληροφόρηση, αντιλαμβάνομαι ότι βρισκόμαστε λίγο προ της έναρξης εξελίξεων στα ηγετικά κλιμάκια της Ελλαδικής Εκκλησίας. Ήδη, άλλωστε, οι «στρατοί» των εν ζωή αγίων έχουν παραταχθεί, περιμένοντας το πυρ για να κινηθούν.
Έκαναν όλοι αυτό που έπρεπε
Να, λοιπόν, που οι εορτασμοί για την 28η Οκτωβρίου έβγαλαν τη μεγαλύτερη είδηση – και αυτή δεν είναι άλλη από το ότι δεν συνέβη τίποτα εκτός προγράμματος. Προτού υποτιμήσετε αυτό που γράφω, αναλογιστείτε πόσες φορές σε αυτήν τη χώρα το αυτονόητο έγινε ζητούμενο. Και για να μην πάτε μακριά, απλά σκεφτείτε ότι εδώ και δύο βδομάδες διαπραγματευόμαστε κατά πόσο το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη μπορεί να γίνει κάτι σαν «αγωνιστικό λούνα παρκ». Χθες, λοιπόν, όλα κύλησαν ρολόι, κάτι που αποδεικνύει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι όταν η Πολιτεία θέλει (έχει υπουργό για την Αστυνομία τον Χρυσοχοΐδη, θα σημειώσω), μπορεί να περιφρουρήσει την ομαλότητα. Και δεύτερον, ότι οι διάφοροι «αντισυστημικοί» απλώνονται μέχρις εκεί που τους παίρνει. Μόλις, λοιπόν, υπήρξαν τα πρώτα έμμεσα αγωνιστικά καλέσματα, όλοι έκαναν αυτό που έπρεπε. Η κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι θα υπάρξει μηδενική ανοχή και η Αστυνομία λειτούργησε με σχέδιο και προσοχή στη λεπτομέρεια. Και κάπως έτσι οι σεμνές τελετές αντίστασης έλαβαν τέλος προτού ξεκινήσουν. Είναι η διαφορά από το να είσαι υπουργός και να πανηγυρίζεις έξαλλα για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και ύστερα από λίγο να λες ότι αν δεν ήσουν υπουργός (ενώ είσαι), θα κατέβαινες μαζί με τη Ζωή και την Καρυστιανού στην πλατεία.
Η νέα απουσία του «ντουέτου των μουτρωμένων»
Όποιος έχει παρακολουθήσει έστω και για μία φορά εκ των έσω τους εορτασμούς για την 28η Οκτωβρίου γνωρίζει πολύ καλά ότι το τρισάγιο και η κατάθεση στεφάνων στο Γ’ Σώμα Στρατού αποτελούν κεντρικό κομμάτι του τελετουργικού της ημέρας στη Θεσσαλονίκη. Γι’ αυτό, λοιπόν, χθες το πρωί ξύπνησα με τη βεβαιότητα ότι όσοι πολιτικοί αρχηγοί επέλεξαν να «ανηφορίσουν» στη συμπρωτεύουσα θα έδιναν το «παρών». Ωστόσο, το «ντουέτο των μουτρωμένων», Ανδρουλάκη – Φάμελλου, φρόντισε και πάλι να με διαψεύσει, καθώς επέλεξαν να εμφανιστούν απευθείας στην εξέδρα των επισήμων για τη στρατιωτική παρέλαση. Είναι από τις περιπτώσεις που πραγματικά οι λέξεις χάνουν την αξία τους. Δεν έχουν περάσει παρά λίγες μόνο ώρες από τότε που η απουσία των δυο τους (και των περισσότερων πολιτικών αρχηγών) από την κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου αποδοκιμάστηκε σφόδρα απ’ όλους. Μέχρι και σε φιλικά προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης ΜΜΕ γράφτηκαν εξαιρετικά βαριές -αλλά δίκαιες- κουβέντες για τις άδειες καρέκλες που άφησαν οι αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της «δημοκρατικής παράταξης». Και αυτοί τι έκαναν; Έλειψαν ξανά, αφήνοντας τον Μητσοτάκη να αποδώσει τιμές στους πεσόντες του ’40 με μόνη αντιπολιτευτική εκπροσώπηση τον Δημήτρη Νατσιό.
Ν’ αλλάξουν πλευρό
Αλήθεια, δεν ξέρω αν το «ντουέτο των μουτρωμένων» πιστεύει ότι η απουσία τους είναι κάποια πράξη αντίστασης στο «καθεστώς Μητσοτάκη». Το τι πιστεύουν και το τι δεν πιστεύουν είναι δική τους υπόθεση, όπως δική τους υπόθεση είναι να το εξηγήσουν και στον κόσμο από τον οποίο ζητούν ψήφο. Εγώ θα πω ότι αν πιστεύουν κάτι τέτοιο, είναι ώρα ν’ αλλάξουν πλευρό, γιατί κάποια στιγμή θα ξυπνήσουν πιασμένοι. Η απόδοση τιμών στους ήρωες της πατρίδας δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαρτάται από την παρουσία του πρωθυπουργού – και δη ενός πρωθυπουργού που, τους αρέσει ή όχι, εξελέγη και επανεξελέγη με ποσοστά άνω του 40%. Ποσοστά που Ανδρουλάκης και Φάμελλος τα βλέπουν μόνο σε εσωκομματική κάλπη – και αν, εδώ που τα λέμε. Όσο θα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τον Μητσοτάκη υστερικά και μικρόψυχα, σαν να είναι δικτάτορας, τόσο η κοινωνία θα κλείνει τ’ αυτιά της ακόμα και στη σωστή κριτική των κομμάτων τους.
Εντυπώσεις μιας έρευνας
Ελλείψει ειδήσεων τη χθεσινή μέρα, έπιασα να διαβάσω λίγο πιο προσεκτικά την έρευνα σχετικά με την Κεντροαριστερά, που διεξήγαγε η Prorata για το Ινστιτούτο ΕΝΑ. Ομολογώ ότι δεν έγινα σοφότερος – αλλά πιθανότατα γι’ αυτό φταίει το γεγονός ότι είμαι ένας ταπεινός γραφιάς του Κουρτάκη και όχι οργανικός διανοούμενος της δημοκρατικής παράταξης. Αυτό, ωστόσο, που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι η έρευνα προσεγγίζει τις πεποιθήσεις των ερωτηθέντων ως προς τη σχέση ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, λες και μιλάμε για δύο αλληλοαποκλειόμενα μεγέθη: ή όλα στο κράτος ή όλα στο κεφάλαιο. Πρόκειται για έναν διαχωρισμό ξεπερασμένο εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια – αν όχι και παραπάνω. Ως προς τις απαντήσεις, τώρα, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το χαμηλό ποσοστό ερωτηθέντων που κρίνουν ότι η Αριστερά είναι ο κατάλληλος χώρος να υπηρετήσει πολιτικές για το κράτος Δικαίου (29%), τις μεταρρυθμίσεις (19%), την ασφάλεια των πολιτών (18%) και την οικονομική ανάπτυξη (17%). Θα το πω όσο πιο διακριτικά μπορώ: είτε οι σύντροφοι πάσχουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση είτε πρέπει να ξανασκεφτούν τις προτεραιότητές τους.
Ο αρχηγός των διασπασμένων
Μένω λίγο ακόμα στην έρευνα Prorata – ΕΝΑ, καθώς μου τράβηξε το μάτι το κομμάτι της σχετικά με την ενότητα του δημοκρατικού χώρου και με το καταλληλότερο πρόσωπο για να δώσει τέλος στον κατακερματισμό του. Η πλειονότητα, λοιπόν, των κεντροαριστερών ερωτηθέντων απαντά ότι κύρια αιτία του κατακερματισμού αποτελεί η φθορά του οράματος της Αριστεράς. Περίπου ένας στους τρεις ερωτηθέντες θεωρεί είτε ότι δεν υπάρχει ηγετική φυσιογνωμία είτε ότι οι ηγεσίες των κομμάτων τορπιλίζουν τις ενωτικές πρωτοβουλίες. Αυτό, ωστόσο, που έχει ενδιαφέρον είναι πως μόλις ένας στους δέκα εντοπίζει σημαντικές ιδεολογικές και προγραμματικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων του χώρου. Ως προς τα πρόσωπα που μπορούν να ενώσουν τον χώρο, Αλέξης Τσίπρας (33%) και «κανένας» (26%) έχουν αφήσει πίσω τους υπόλοιπους πολιτικούς του χώρου. Μάλιστα, στο σύνολο των κεντροαριστερών ψηφοφόρων ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν είναι καν τρίτος, καθώς υπολείπεται κατά μία μονάδα του Χάρη Δούκα (7%), ισοψηφώντας στην τέταρτη θέση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου (6%). Προτού, όμως, ξεσηκωθεί η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, σπεύδω (πράγμα σπάνιο για εμένα) να υπερασπιστώ τον κραταιό Νικόλα, σημειώνοντας ότι δεν θα λάμβανα υπόψη μου τη συγκεκριμένη έρευνα. Όχι γιατί είναι «πειραγμένη», αλλά γιατί, όπως ήδη σας είπα, δεν νομίζω ότι οι ερωτήσεις είναι ευθυγραμμισμένες με το βασικό ζητούμενο των πολιτών, που είναι η σύνθεση.
Γιατί να μην τον μαστιγώσουν;
Σας έγραφα προχθές ότι το πραγματικό πρόβλημα του Ανδρουλάκη είναι ότι δεν έχει τη δυνατότητα να «χτίσει» αξιοπιστία, αναγνωρίζοντας τα όποια θετικά των κυβερνήσεων Μητσοτάκη. Αυτή, φυσικά, είναι η δική μου άποψη, ενός ταπεινού γραφιά. Ο Χάρης ο Δούκας, από την άλλη, με αφορμή την υπόθεση Παπαβασιλείου, βρήκε την ευκαιρία να «καρφώσει» τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπονοώντας ότι είναι υπερβολικά επιεικής με τη ΝΔ. «Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να έχει έωλα μηνύματα», ήταν το μήνυμα του πρώτου δημότη της πρωτεύουσας, για να καταλήξει ότι «η θέση μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη κι αυτή η θέση να είναι ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να συγκυβερνήσουμε με τη Νέα Δημοκρατία». Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως ο Δούκας των Αθηνών να είναι και αυτός soft. Μια καλή ιδέα θα ήταν ο σύντροφος Παπαβασιλείου να μαστιγωθεί δημόσια έξω από τη Χαριλάου Τρικούπη για το έγκλημα καθοσιώσεως να αναγνωρίσει τα θετικά των πρώτων ετών της «χούντας Μητσοτάκη». Μόνον έτσι θα πάρουν το μήνυμα οι «ιδεολογικά ύποπτοι» σύντροφοι. Αν αναρωτιέστε, λοιπόν, πώς επιβιώνει με τόσα αυτογκόλ ο Ανδρουλάκης, δεν έχετε παρά να κοιτάξετε προς το μέρος του πιο ισχυρού δελφίνου του ΠΑΣΟΚ.
Ο Κωνσταντινόπουλος και η ομάδα Δούκα
Αν και περασμένα, ξεχασμένα, κρίνω σκόπιμο να σας μεταφέρω μια πληροφορία από καλές ΠΑΣΟΚικές πηγές. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή (την πληροφορία), ο άνθρωπος που (πρώτος) άφησε να διαρρέυσουν οι αναρτήσεις του μόλις 72 ωρών διευθυντή του προέδρου Ανδρουλάκη ήταν ο σύντροφος Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, ο οποίος τις «έριξε» στην ομάδα που διαθέτουν οι παλιοί υποστηρικτές του δημάρχου Δούκα. Οπότε, αντί να κυνηγά τον «δικό» μας Δρούζια ο αρχηγός Νίκος, ας σκεφτεί κάποια στιγμή στον ελεύθερο χρόνο του πως τα κάστρα (ακόμη κι αυτά του ΠΑΣΟΚ) πέφτουν από μέσα.
Αναταραχή στους βουλευτές
Με αυτά και κάτι άλλα, είναι λογικό να υπάρχει μεγάλη αναταραχή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, καθώς ουκ ολίγοι βουλευτές φοβούνται ότι δεν θα επανεκλεγούν. Οι περισσότεροι εκ των ανησυχούντων προσφεύγουν κυρίως για συζήτηση στον Γερουλάνο, τον οποίο θεωρούν φαβορί για να διαδεχτεί τον πρόεδρο Ανδρουλάκη. Κάποιοι κουβεντιάζουν και με τον Δούκα και με τη Διαμαντοπούλου, αλλά κυρίως με τον παρ’ ολίγον αρχηγό Παύλο. Ο πρόεδρος Ανδρουλάκης, που γνωρίζει τη σχετική κινητικότητα, όρισε επιτροπή ψηφοδελτίων με υπεύθυνο τον Πέτρο Λάμπρου, 81 ετών. Κάποιοι, μάλιστα, λένε πως ώρες ώρες τα έχει χαμένα, με την καλή έννοια, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Άλλωστε, και ο πατέρας μου δεν είναι λίγες οι φορές που θυμάται διάφορα που, ενώ μου τα έχει πει τουλάχιστον τρεις φορές, μου τα ξαναλέει, λες και πρόκειται για αποκάλυψη, που δεν έχω ξανακούσει.
H διαφωνία Γερουλάνου
Επειδή το έφερε ο λόγος για τον παρ’ ολίγον αρχηγό Γερουλάνο, να σας πω ότι ήταν ο μόνος που στον στενό κύκλο των συζητήσεων στο ΠΑΣΟΚ διαφώνησε πως η τροπολογία για τον Άγνωστο Στρατιώτη είναι αντισυνταγματική. Εν συνεχεία σιώπησε, ενώ, αν και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, δεν ήταν αυτός που εκπροσώπησε το ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι έσπευσαν να δώσουν ερμηνεία, αποδίδοντας τη στάση του ως ένα ακόμη επεισόδιο στην αντιπαράθεσή του με τον δήμαρχο Δούκα για την Α’ Αθηνών. Είναι απ’ αυτές τις αντιπαραθέσεις που προσωπικά μου προκαλούν αφόρητη υπνηλία, της οποίας προηγείται ένα αδιάκοπο χασμουρητό. Πάντως, να φανταστείτε την απόγνωση των ΠΑΣΟΚων, που βλέπουν ως σωτήρα τον Γερουλάνο.
Γιατί τον παραιτήσατε τότε;
Ως παλιός φανατικός του ραδιοφώνου, θυμάμαι μια φάρσα του Θανάση Λάλα και του Λάμπη Ταγματάρχη τη δεκαετία του ’90, που είχαν καλέσει σε ένα αστυνομικό τμήμα για να καταγγείλουν τον ξυλοδαρμό του Γαλιλαίου από τα ΜΑΤ. Καθώς έπεσαν σε όργανο ολίγον τι… μπουζούκι, άρχισαν να τον ρωτάνε αν ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν ότι η Γη γυρίζει. Όταν ο έρμος ο αστυνομικός απάντησε καταφατικά, Λάλας και Ταγματάρχης με μια φωνή ρώτησαν: «Γιατί τον δείρατε τότε;». Θα με ρωτήσετε τι πάω και θυμάμαι, αλλά αν διαβάσετε τι απάντησε χθες ο αγαπημένος της στήλης σύντροφος Τσουκαλάς για τον σύντροφο Παπαβασιλείου, θα με καταλάβετε. «Ο κ. Παπαβασιλείου απάντησε ο ίδιος με μία ανακοίνωση. Εξήγησε τη θέση του σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ, αναφέροντας πως υπήρξε διαχρονικά μέλος της παράταξης και στήριξε και στηρίζει όλους τους προέδρους, και ότι θεωρεί τον κ. Μητσοτάκη ως τον πρωθυπουργό της διαφθοράς και της αναξιοπιστίας. Οι δύο αναρτήσεις στην αρχή της θητείας του πρωθυπουργού δεν συνιστούν συνολική αναγνώριση της πορείας του. Αντίθετα, στο τέλος ανέφερε και ακριβώς ποια είναι η σημερινή του άποψη για τα δεδομένα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη». Το διαβάζω και η απορία βγαίνει αυθόρμητα από τα βάθη της μαύρης ψυχής μου. Γιατί τον παραιτήσατε τότε;
Κάντε το πρώτο σχόλιο