Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ταξίδεψε και σε έναν χώρο που ο ιδιοκτήτης του ήταν λάτρης του κινηματογράφου. Στήριξε με κάθε τρόπο τον θεσμό στην πόλη του και ως δήμαρχος οργάνωσε δράσεις και εκδηλώσεις για την προβολή του. Ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης ήταν και ο ίδιος ένας καλλιτέχνης, με ευαισθησία στον συνάνθρωπο και συνεχή προσπάθεια στήριξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου και των ανθρώπων γύρω από αυτό.
Η προβολή του «Επιστροφή στη Βουργουνδία» στο κτήμα Κυρ-Γιάννη στο Γιαννακοχώρι Νάουσας, μια μοναδική συνεργασία του Φεστιβάλ με το Κτήμα Κυρ-Γιάννη, ήταν μια αξέχαστη εμπειρία! Οι θεατές επισκέφτηκαν τον αμπελώνα και ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου, λίγο πριν την πιο ιδιαίτερη πανσέληνο του έτους.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης, προλογίζοντας την ταινία, αφιέρωσε την προβολή στον Γιάννη Μπουτάρη και αναφέρθηκε στον αυθεντικό γαλλικό τίτλο της ταινίας «cequinouslie / αυτό που μας ενώνει», αναφέροντας χαρακτηριστικά πως αυτό που μας ενώνει, είναι η αγάπη για τη γη, τον αμπελώνα, το σινεμά.
Ήταν πραγματικά μια αξέχαστη εμπειρία για τους λάτρεις του κρασιού και του σινεμά. Η προβολή πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, λίγο πριν από την πανσέληνο. Η ταινία «Επιστροφή στη Βουργουνδία» του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη ΣεντρίκΚλαπίς, χαρακτηρίζεται ένας ύμνος στην αγάπη και τις τέσσερις εποχές του κρασιού. Το κοινό σε μια βραδιά συνδύασε ένα τρυφερό κινηματογραφικό ταξίδι με μία συναρπαστική ξενάγηση στους αμπελώνες και το οινοποιείο συνοδευόμενο από εκλεκτό κρασί και σνακ.
Λίγα λόγια για την ταινία
Ο Ζαν είναι 30 ετών και έχει περάσει την τελευταία δεκαετία της ζωής του ταξιδεύοντας στον κόσμο και κόβοντας κάθε δεσμό με την οικογένεια του και την Βουργουνδία, τον τόπο των παιδικών του χρόνων. Τώρα πλέον έχει εγκατασταθεί στο εξωτερικό μέχρι που τον καλούν πίσω στην πατρίδα του για να αποχαιρετίσει τον ετοιμοθάνατο πατέρα του. Είναι τέλος του καλοκαιριού και η επερχόμενη συγκομιδή του κρασιού δίνει την ευκαιρία στον Ζαν να έρθει πάλι κοντά με την αδερφή του Ζουλιέτ και τον αδερφό του Ζερεμί ώστε να αποφασίσουν από κοινού για το μέλλον του οικογενειακού αμπελώνα. Κατά την διάρκεια ενός έτους, και ακολουθώντας τον ρυθμό των εποχών και της διαδικασίας παραγωγής κρασιού, τα τρία αδέρφια αργά και σταθερά ξαναχτίζουν την σχέση τους, και συνδέονται μεταξύ τους από το γνήσιο και ζωντανό πάθος τους για την τέχνη του κρασιού. Όλοι μαζί παρά τις αντιξοότητες θα προσπαθήσουν να σώσουν τους αμπελώνες και τα κελάρια τριών γενεών, ώστε να μην περάσουν σε ξένα χέρια. Μία τρυφερή ιστορία για την αγάπη και το καλό κρασί που περνάει από γενιά σε γενιά και γίνεται τρόπος ζωής.
Κάντε το πρώτο σχόλιο