Ένας νέος άνθρωπος ο φαρμακοποιός Κοσμάς Δουλκερίδης, βρίσκεται σήμερα στη θέση του Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πέλλας. Παντρεμένος και πατέρας 2 μικρών παιδιών, ανήσυχος για το μέλλον, σπούδασε σε ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο και πήρε σε 5 χρόνια το Πτυχίο Φαρμακευτικής του ΑΠΘ. Εργάζεται ως φαρμακοποιός 13 χρόνια και διατηρεί Φαρμακείο στην Καλλίπολη Σκύδρας.
Λάτρης του αθλητισμού και πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής για 20 περίπου χρόνια, ενώ διετέλεσε διεθνής ποδοσφαιριστής και αρχηγός με την Εθνική Παίδων. Σίγουρα λοιπόν η υγεία στη ζωή του παίζει μεγάλο ρόλο και λόγω πρότερου…αθλητικού βίου!! Είναι Πρόεδρος στον Σύλλογο από τα τέλη του 2022 και σίγουρα αρμόδιος να μιλήσουμε για το φάρμακο και την κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Πιστεύει βαθιά ότι το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό και επισημαίνει πως δυστυχώς η πολιτεία δεν ακούει τις προτάσεις των φαρμακοποιών.
ΕΡΩΤ.: Είναι αλήθεια πως οι συνεχόμενες ιώσεις και ο καλός καιρός που της ευνοεί, ταλαιπωρούν πολύ κόσμο. Εμπιστεύονται οι πολίτες τον φαρμακοποιό σε αυτή την κατάσταση; Έχουμε αλλάξει ως ασθενείς;
ΑΠΑΝΤ.: Η αλήθεια είναι πως,μετά το δύσκολο διάστημα του covid, όλες οι υπόλοιπες ιώσεις από την κοινή γρίπη,τον Η1Ν1 και όχι μόνο είχαμε μια έξαρση,δικαιολογημένη εν μέρει.Ο φαρμακοποιός ήταν,είναι και θα είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας,ο σύμβουλος μας καθώς έχουμε με τους περισσότερους ασθενείς μας καθημερινή επαφή.
Ειδικά στην ύπαιθρο που γνωρίζω καλύτερα, καθώς το φαρμακείο που διατηρώ είναι σε χωριό,όπου η παρουσία γιατρού σε καθημερινή βάση δεν υφίσταται,τα φαρμακεία αποτελούμε τον βασικό πυλώνα της πρωτοβάθμιας υγείας και μάλιστα δωρεάν.Παρ’ όλα αυτά,κρίνοντας το περιστατικό,πολλές είναι ο φορές που κατευθύνουμε τους ασθενείς στον γιατρό για λεπτομερή εξέταση και ενδεδειγμένη αγωγή.
ΕΡΩΤ.: Ο ασφαλισμένος πληρώνει κάθε μήνα πολλά από τα χρήματα του για την περίθαλψή του. Γιατί λοιπόν να υπάρχει τόσο υψηλό κόστος συμμετοχής των ασφαλισμένων και ποια η άποψη των φαρμακοποιών σε αυτό;Η τελευταία απόφαση του υπουργείου για αύξηση μέχρι και 80% στη συμμετοχή των ασφαλισμένων οδηγεί σε απόγνωση.
ΑΠΑΝΤ.: Τα τελευταία αρκετά χρόνια, από το 2010 και μετά,τα χρόνια της κρίσης δηλαδή,συμβαίνει το εξής παράδοξο. Ενώ οι τιμές των φαρμάκων έχουν κατρακυλήσει καθώς έχουν υποστεί μειώσεις πάνω από 20 φορές, το κράτος έχει θεσπίσει την ασφαλιστική τιμή. Για να μιλήσουμε πιο απλά,το κράτος ανάλογα με την κατηγορία του φαρμάκου, αποζημιώνει ένα συγκεκριμένο ποσό.Αν ο ασθενής επιλέξει γενόσημο φάρμακο,πληρώνει μια μικρή συμμετοχή (κάτι που πάει να μην ισχύσει τις τελευταίες μέρες,με συνέπεια και στα γενόσημα να πληρώνουν μεγάλα ποσά). Αν όμως επιλέξει πρωτότυπο φάρμακα,τότε ο ασθενής μπορεί να πληρώσει μέχρι και το80% της αξίας του φαρμάκου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το κράτος να εξοικονομεί χρήματα καθώς μετακυλίει το βάρος της συμμετοχής στον πελάτη.Και ευκαιρίας δοθείσης,ήθελα να πω ότι τα 0%,10% και 25% που βλέπουν οι ασθενείς στις συνταγές,στην πράξη δεν ισχύουν.Η θέση των φαρμακοποιών εδώ και πολλά χρόνια είναι η συγκεκριμένη:
-όχι στις αλόγιστες μειώσεις τιμών που φέρνουν σοβαρά προβλήματα όπως απόσυρση μοναδικών φαρμάκων που αντικαθιστούνται από άλλα ακριβότερα και τρομερές ελλείψεις που βιώνουμε καθημερινά τόσο εμείς, όσο και οι ασθενείς
-σωστή κατανομή στα ”βάρη΄΄ της συμμετοχής,όπως προανέφερα
Άλλωστε, εμείς οι φαρμακοποιοί το βιώνουμε καθημερινά καθώς ο κόσμος αδυνατεί κάποιες φορές να καλύψει και την συμμετοχή του με συνέπεια να έχουμε τα λεγόμενα τεφτέρια.
ΕΡΩΤ.: Μέσα σε δυο χρόνια τα παραφαρμακευτικά προϊόντα, αυτά δηλαδή που μπορούμε να πάρουμε χωρίς συνταγή γιατρού, έχουν πραγματικά ξεφύγει στην τιμή. Ένα απλό παυσίπονο που στοίχιζε πριν ένα χρόνο 1 ευρώ έχει φτάσει το 2,55. Για πιο λόγο συμβαίνει αυτό;
ΑΠΑΝΤ.: Εξαιρετική ερώτηση… Τόσα χρόνια,φωνάζουμε πως τα Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενα Φάρμακα πρέπει να έχουν κρατική διατίμηση γιατί:
1ον είναι φάρμακα και όχι προϊόν και
2ον θεωρούσαμε πως μια τέτοια κατάσταση θα επιφέρει τεράστιες αυξήσεις όπως και έγινε.Στο όνομα του ανταγωνισμού,απελευθερώθηκαν οι τιμές και εν τέλει,όπως και στο βρεφικό γάλα πριν λίγα χρόνια,αντί να μειωθούν οι τιμές,ανέβηκαν.Το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.Για άλλη μια φορά οι απόψεις μας δεν εισακούστηκαν και φτάσαμε σε αυτές τις μεγάλες αυξήσεις που επιβαρύνουν τον ήδη επιβαρυμένο προϋπολογισμό του κάθε σπιτιού.
ΕΡΩΤ.: Οι Έλληνες χαρακτηρίζονται παραπάνω φαρμακολάτρες από άλλους. Είμαστε λίγο “αμόρφωτοι” στην χρήση φαρμάκων και εμπιστευόμαστε και τον γείτονα. Έχει αλλάξει αυτό στη νέα γενιά;
ΑΠΑΝΤ.: Εδώ υπάρχει το εξής φαινόμενο, ενώ οι ασθενείς πραγματικά ακούν και σέβονται τον φαρμακοποιό και τις συμβουλές του,υπάρχει αυτή η άτυπη έρευνα που λέει πως πάντα εμπιστεύονται τον γείτονα 1% παραπάνω(χαριτολογώντας). Κι όμως οι ασθενείς ακούνε τον φαρμακοποιό που δίνει λύσεις σε διάφορα ήπια προβλήματα,αλλά δυστυχώς η κατάχρηση του ίντερνετ,αντί να μας δώσει ώθηση,κάποιες φορές δημιουργεί στρεβλώσεις καθώς ιδιαίτερα οι νέοι παρασύρονται από την υπερπληροφόρηση.
ΕΡΩΤ.: Διαμαρτύρεστε έντονα για την δυνατότητα πώλησης παυσίπονων και άλλων παραφαρμακευτικών και βιταμινών από τα σούπερ μάρκετ. Στο εξωτερικό αυτό συμβαίνει και μάλιστα οι τιμές είναι πολύ χαμηλές σε σχέση με την Ελλάδα;
ΑΠΑΝΤ.: Καλή ερώτηση και θα σας πω γιατί
1ονΤο φάρμακο δεν είναι καραμέλα για να δίνεται από τον οποιονδήποτε. Πολλές φορές,εγώ ο ίδιος, έχω αποτρέψει ασθενείς από την αγορά ακόμη και κοινού παυσίπονου λόγω ασυμβασίας με άλλα φάρμακα.
2ον Όπως είπα και πριν,πάγια θέση μας ήταν και είναι η κρατική διατίμηση.Όπως είδαμε και με το βρεφικό γάλα,στο όνομα του ανταγωνισμού,οι τιμές εκτοξεύονται και δεν πέφτουν. Φανταστείτε που θα φτάσουν οι τιμές,αν συνέβαινε κάτι τέτοιο.
3ον Είναι τέτοια η διαστρωμάτωση των φαρμακείων ανά την χώρα(και μάλιστα μια χώρα με πολλά νησιά)όπου νομίζω η παρουσία 10χιλιάδων φυσικών σημείων καλύπτουν τις όποιες ανάγκες ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές.
4ον Όταν μιλάμε για τιμή θα πρέπει να μιλάμε και για ποιότητα,αλλά και για περιεκτικότητα. Μια βιταμίνη στο σούπερ μάρκετ, είτε εδώ είτε στο εξωτερικό, είναι άλλο να δίνεις πχ 20mg με 2€ που για να φτάσεις την ημερήσια δόση θες μια ολόκληρη συσκευασία και άλλο να δίνεις 1000mg με 5 ευρώ.Σκεφτείτε εσείς ποιο συμφέρει. Είναι τέτοια η δομή της κοινωνίας πλέον που το ”φαίνεσθαι”,το μάρκετινγκ εν προκειμένω κερδίζει.Υπάρχει και μια αντίληψη ότι το φαρμακείο πάντα ήταν πιο ακριβό,που είναι ένας μύθος και έχω να σας δώσω εκατοντάδες παραδείγματα από το δικό μου φαρμακείο και
5ον Αν όπως λέτε ισχύουν όλα αυτά,γιατί το καλοκαίρι οι μετανάστες μας φεύγοντας γεμίζουν τις βαλίτσες τους με τέτοια φάρμακα και βιταμίνες από τα φαρμακεία μας;Μπορώ να σας πω και άλλους χίλιους λόγους, αλλά ήδη μακρηγόρησα.Όταν θα συγκρινόμαστε με το εξωτερικό θα συγκρινόμαστε σε όλα,δεν θα απομονώνουμε καταστάσεις κατά το δοκούν.
ΕΡΩΤ.: Πολλές φορές παρατηρούμε έλλειψη στην αγορά ευρέως γνωστών φαρμάκων που είναι και χαμηλής τιμής. Κάποιοι λένε πως η έλλειψη είναι τεχνητή και συμβαίνει για να μπει ξανά στην αγορά με ψηλότερη τιμή; Πόση αλήθεια κρύβει αυτό;
ΑΠΑΝΤ.: Η αγορά του φαρμάκου διαφέρει από την υπόλοιπη αγορά και θα πρέπει να το καταλάβουμε.Όταν το κράτος έχει ρίξει τις τιμές τόσες φορές τα τελευταία χρόνια,όπου φάρμακα για σοβαρές παθήσεις που μάλιστα δεν υπάρχουν όμοια στην αγορά, έχουν φτάσει να έχουν την τιμή μιας τσίχλας,τι περιμένετε να κάνει η εκάστοτε εταιρεία;Οποιαδήποτε επιχείρηση δεν μπορεί να πουλάει με ζημία.Λογικό και επόμενο είναι το φάρμακο να αντικαθίσταται από άλλη θεραπεία η οποία τις περισσότερες φορές είναι πιο ακριβή.Σας είπα,κρατάω τις τιμές σε ένα λογικό επίπεδο και οι ασθενείς να εξυπηρετούνται και το κράτος θα εξοικονομήσει χρήματα αν το δούμε μακροπρόθεσμα.
Οι εξαγωγές,γιατί συμβαίνουν και αυτά,γίνονται γιατί ένα φάρμακο που στην Ελλάδα έχει 20 ευρώ στην Ευρώπη πχ στην Γερμανία μπορεί να κοστίζει και 150ευρώ.Οπότε η χαμηλή τιμή ευνοεί την εξαγωγή.Δυστυχώς και εδώ η θέση μας ήταν να καλυφθούν πρώτα οι ανάγκες των Ελλήνων ασθενών και να απαγορεύσει το κράτος τις εξαγωγές,δυστυχώς δεν εισακουστήκαμε.Το κράτος δείχνει με αριθμούς ότι κάτι εξάγει,οπότε στον οικονομικό τομέα φαίνεται θετικό, ενώ και οι τόσο χαμηλές τιμές αναγκάζουν φαρμακαποθήκες να μπουν σε αυτήν την διαδικασία λόγω κέρδους.
ΕΡΩΤ.: Κατά καιρούς θυμόμαστε φαρμακοποιούς να διαμαρτύρονται για την μεγάλη καθυστέρηση αποπληρωμής του ποσοστού των ασφαλιστικών ταμείων. Δηλαδή το μέρος που πληρώνει το κράτος. Σε τι κατάσταση βρίσκεται αυτή η διαδικασία σήμερα;
ΑΠΑΝΤ.:Η κατάσταση έχει εξομαλυνθεί σε γενικές γραμμές,αλλά σκεφτείτε με τις τόσες πολλές μειώσεις τιμών τα ποσά πλέον είναι πολύ μικρά.Υπάρχουν βέβαια και εδώ κάποια προβλήματα,όπως ο επανέλεγχος των συνταγών με ανθρώπινο μάτι,μια διαδικασία που την θεωρώ περιττή καθώς όλα θα μπορούσαν να ελεγχθούν μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με συνέπεια να υπάρχουν άδικες περικοπές συνταγών σε συναδέρφους.
ΕΡΩΤ.: Είστε νέος επιστήμονας και πατέρας μικρών παιδιών. Θα ήθελα λοιπόν την άποψή σας για το παιχνίδι κέρδους στο χώρο του φαρμάκου που δεν κοιτά τον ανθρώπινο παράγοντα, καμιά φορά ούτε και την ουσιαστική θεραπεία. Πώς μπορούν οι χώρες να το αντιμετωπίσουν αυτό;
ΑΠΑΝΤ.: Το φάρμακο,όπως προανέφερα,είναι αγαθό και όχι εμπόρευμα.Το προσδόκιμο ζωής σε σχέση με πριν 30 χρόνια έχει ανέβει τόσο πολύ και νομίζω ένα ποσοστό οφείλεται στην παρουσία θεραπειών για όλο και περισσότερες ασθένειες.Οι φαρμακευτικές εταιρείες ξοδεύουν δισεκατομμύρια στην έρευνα για να βρεθούν νέες θεραπείες για πολλές ασθένειες,να βελτιωθούν οι υπάρχουσες και επομένως ορίζουν και κάποια τιμή.Θεωρώ πως είναι θέμα κάθε κράτους να φτιάξει έτσι τους προϋπολογισμούς ούτως ώστε οι ασθενείς να μπορούν να παίρνουν τα φάρμακα τους,ανάλογα και με την σοβαρότητα της πάθησης που έχουν,δωρεάν.Αυτό ισχύει σε γενικές γραμμές, αλλά έχουμε μείνει λίγο πίσω στην εισαγωγή νέων θεραπειών οι οποίες ναι μεν είναι κοστοβόρες, αλλά πολλές φορές είναι απαραίτητες για την ανθρώπινη ζωή.
Κάντε το πρώτο σχόλιο