Το φιτίλι της Μόριας

moria

Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους – δεν χρειαζόταν να περιμένει κανείς την κυβέρνηση για να αντιληφθεί ότι το πρόβλημα δεν είναι προσφυγικό, αλλά μεταναστευτικό.

Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Τι σημαίνει αυτό; Οτι η πλειονότητα των ανθρώπων που περνούν με βάρκες από τα τουρκικά παράλια στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου δεν είναι από τη Συρία, αλλά από άλλες χώρες που δεν αντιμετωπίζουν την τραγωδία ενός 9ετούς πολέμου. Αντιμετωπίζουν άλλες τραγωδίες – οικονομικές, κοινωνικές-, αλλά όχι έναν πόλεμο.

Αλλάζει όμως κάτι αυτή η διαπίστωση; Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν αλλάζει. Οι γείτονες ελέγχουν τις μεταναστευτικές ροές – και σε αυτή την συγκυρία, το καθεστώς Ερντογάν έχει κάθε λόγο να κάνει ότι δεν βλέπει τις βάρκες που αναχωρούν με προορισμό τα ελληνικά παράλια. Και όταν φτάνουν στα νησιά μας οι άνθρωποι αυτοί, προστίθενται στις χιλιάδες εκείνων που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, αφού τα σύνορα παραμένουν κλειστά. Και κάπου εκεί αρχίζει το πολιτικό παιχνίδι…
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δημιούργησε το πρόβλημα, ένα το κρατούμενο. Ωστόσο, επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης έγιναν πολλά και διάφορα που ενέτειναν το κύμα αφίξεων – ας μην ξεχνάμε ότι το 2015 τα σύνορα δεν είχαν ακόμα κλείσει και πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες πέρασαν προς την Κεντρική Ευρώπη, που ήταν άλλωστε από την πρώτη στιγμή ο στόχος τους.

Ομως, λίγο οι δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού περί μη ύπαρξης συνόρων στη θάλασσα, λίγο οι δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που όλοι θυμούνται, το πράγμα πήρε άλλες διαστάσεις – ειδικά από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να κλείσουν τα σύνορά τους και να σκληρύνουν πολύ τη μεταναστευτική τους πολιτική.
Η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε μία ιδιαίτερα προβληματική κατάσταση – και μάλιστα σε μία στιγμή που ο αριθμός των αφίξεων άρχισε να θυμίζει 2015. Οι δομές είναι υπερπλήρεις – και η διαδικασία παροχής ή μη ασύλου παραμένει ιδιαίτερα προβληματική στην υλοποίησή της. Εν τω μεταξύ, ο χειμώνας πλησιάζει και οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών παραμένουν έντονες.

Γεγονότα όπως αυτά της Μόριας εντείνουν το πρόβλημα – διότι κάνουν τις τοπικές κοινωνίες να νιώθουν ότι αν δεχθούν να συνυπάρξουν με πρόσφυγες και μετανάστες θα μετατραπούν επίσης σε Μόριες. Αλλά, φυσικά, η απελπισία εκείνων που μένουν στη Μόρια δεν υπακούει στη λογική. Και όλα δείχνουν ότι το φιτίλι κάποια στιγμή θα ανάψει…

Από την έντυπη έκδοση

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*