Στις 12-03-2020 εκδόθηκε η πρώτη ΚΥΑ (ποιός από εσάς δεν ξέρει πλέον τί σημαίνουν αυτά τα αρχικά;;;), με την οποία επιβλήθηκε το μέτρο της προσωρινής αναστολής λειτουργίας όλων των Δικαστηρίων και Εισαγγελιών στο σύνολο της επικράτειας της χώρας μας, από 13-03-2020 μέχρι 27-03-2020. Και μετά ακολούθησε η επόμενη και η επόμενη και η επόμενη…
Και έτσι πριν ακριβώς έναν χρόνο δίχως να το αντιληφθούμε η Δικαιοσύνη μπήκε στον πάγο.
Ο τρίτος πυλώνας της δημοκρατίας μας, η τρίτη λειτουργία του πολιτεύματος μας, η δικαστική εξουσία, από την ημέρα εκείνη και με μία απλή ΚΥΑ για τον επόμενο χρόνο δεν θα ήταν η ίδια, δεν θα λειτουργούσε ξανά δίχως περιορισμούς και απαγορεύσεις, όπως οφείλει να συμβαίνει σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία.
Τότε, έναν χρόνο πριν, στην αρχή της πανδημίας, όταν έντρομοι βλέπαμε από τις οθόνες των τηλεοράσεών μας να μας πλησιάζει ένας άγνωστος εχθρός και έκπληκτοι ανακαλύπταμε μία πρωτόγνωρη παγκόσμια υγειονομική κρίση, τις διαστάσεις της οποίας δεν μπορούσαμε ακόμα να αντιληφθούμε, όλοι κατανοούσαμε την αναγκαιότητα για τη λήψη μέτρων πρόληψης και αποτροπής της εξάπλωσης του ιού, αλλά κανείς μας δυστυχώς δεν αντιλαμβανόταν ή τουλάχιστον δεν το αξιολογούσε ως πρωτεύον, ότι ακόμη και σε έκτακτες συνθήκες οι θεσμοί οφείλουν να συνεχίσουν να λειτουργούν και το κράτος δικαίου πρέπει να περιφρουρηθεί από όλους μας.
Την ημέρα εκείνη δε ξεκινούσε για όλους εμάς του δικηγόρους μια πρωτόγνωρη περιπέτεια, που συνεχίζεται (ή καλύτερα εντείνεται) μέχρι και σήμερα.
Την ημέρα εκείνη, δίχως να το ξέρουμε, ξεκινούσε ένας διττός αγώνας. Από τη μια ο αγώνας της οικονομικής επιβίωσης και από την άλλη ο αγώνας να επιτελέσουμε υπό συνθήκες ακραία δυσμενείς το καθήκον μας απέναντι στους εντολείς μας και το λειτούργημά μας.
Κατά το 1ο κύμα της πανδημίας τα δικαστήρια ήταν καθ’ ολοκληρίαν κλειστά, ενώ από 7-11-2020, αν και τυπικά υπάρχει μερική αναστολή λειτουργίας των δικαστηρίων, η πλειοψηφία των διαδικασιών εξακολουθούν να μη λειτουργούν. Ταυτόχρονα, υπολειτουργούν όλες οι υπηρεσίες, που είναι άμεσα συνδεδεμένες με την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος. Έτσι είναι προφανές ότι οι δικηγόροι οδηγήθηκαν υποχρεωτικά στην ουσιαστική αναστολή της άσκησης του επαγγέλματός τους, δηλαδή στην ανεργία.
Κατά τον τελευταίο χρόνο οι δικηγόροι δεν εργάστηκαν πάνω από 3 μήνες και τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Συνεπώς, εδώ και καιρό πολλοί συνάδελφοι, κυρίως οι νεότεροι, αντιμετωπίζουν σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα και αδυνατούν σε πολλές περιπτώσεις να καλύψουν ακόμη και βασικές βιοτικές τους ανάγκες.
Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι οι δικηγόροι αποτελούμε τον επιστημονικό κλάδο, που επλήγη περισσότερο απ’ όλους, αποτελούμε ταυτόχρονα και τον μοναδικό κλάδο στην Ελλάδα της πανδημίας, που δεν έχουμε άμεσα στηριχθεί οικονομικά από την Πολιτεία.
Κατά το 1ο κύμα της πανδημίας η αποζημίωση ειδικού σκοπού για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, ύψους 800 ευρώ, που εξαγγέλθηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ως μέτρο άμεσης οικονομικής στήριξης για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, που ανήκουν στους πληττόμενους ΚΑΔ, ουδέποτε μας καταβλήθηκε, και η μοναδική οικονομική ενίσχυση, που λάβαμε ήταν το γνωστό σε όλους, εξαιτίας των παλινωδιών που το συνόδευσαν, επίδομα τηλεκατάρτισης ύψους 600 ευρώ.
Κατά το 2ο κύμα της πανδημίας, αν και η Κυβέρνηση δέχθηκε για πρώτη φορά να εντάξει τους δικηγόρους στον 4ο κύκλο της επιστρεπτέας προκαταβολής, προέβη σε αδικαιολόγητη διεύρυνση του διαστήματος αναφοράς, με αποτέλεσμα η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων να μην καταφέρουν να λάβουν την συγκεκριμένη οικονομική ενίσχυση. Τα ίδια συνέβησαν και με τους επόμενους κύκλους της επιστρεπτέας προκαταβολής, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι συνάδελφοι (τουλάχιστον 3 στους 4) να μην στηριχθούν οικονομικά από το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Η σταγόνα, όμως, που ξεχείλισε το ποτήρι είναι το περιβόητο πια επίδομα επιστημόνων, ύψους 400 ευρώ. Η κυβέρνηση, ενώ από τον Μάιο του 2020 είχε υποσχεθεί την χορήγηση του συγκεκριμένου επιδόματος από ειδικό λογαριασμό του ΟΑΕΔ, δηλαδή από χρήματα, που είχαν συγκεντρωθεί από τις εισφορές που όλα αυτά τα χρόνια εμείς καταβάλλαμε ως ασφαλισμένοι και όχι από κρατικούς πόρους, μετέθετε αδικαιολόγητα την χορήγησή του από μήνα σε μήνα, για να φτάσει τελικά την προηγούμενη εβδομάδα να ανακοινώσει, ότι το επίδομα το λαμβάνει μόνο ένας μικρός αριθμός επιστημόνων (44.248 σε σύνολο 180.000) και το διατιθέμενο ποσό να είναι μόλις 17,7 εκατομμύρια ευρώ, έναντι 130 εκατομμυρίων, που είναι το αποθεματικό. Χρειάστηκε δηλαδή ένας περίπου χρόνος κοροϊδίας, ώστε τελικά η πλειοψηφία των συναδέλφων και πάλι να μείνει εκτεθειμένη στην οικονομική λαίλαπα, που αντιμετωπίζει, και αβοήθητη από τις κυβερνητικές αποφάσεις.
Τον τελευταίο καιρό λέμε όλοι μας, ότι δεν χωρεί η παραμικρή αμφιβολία, ότι οι αντοχές του κλάδου έχουν εξαντληθεί. Δυστυχώς, πλέον, έχουμε ξεπεράσει κι αυτό ακόμη το στάδιο. Και πολύ φοβάμαι, ότι είναι πλέον πολύ αργά για πολλούς από τους συναδέλφους.
Το χειρότερο, όμως, δεν είναι η παντελής έλλειψη ουσιαστικής οικονομικής στήριξης, αλλά η καταρράκωση της αξιοπρέπειας του δικηγορικού σώματος και η ηθική απαξία, που δοκιμάζουμε.
Τον τελευταίο χρόνο δεν αξιώσαμε ευνοϊκή μεταχείριση, δεν ζητήσαμε από την πολιτεία να μας αντιμετωπίσει με ιδιαίτερα κριτήρια, δεν απαιτήσαμε κάποιο προνόμιο. Ζητήσαμε να μας αντιμετωπίσει, όπως και τους υπόλοιπους πληττόμενους κλάδους, και σε απάντηση εισπράξαμε απαξίωση, εμπαιγμό και αφεθήκαμε στο έλεος της τύχης μας.
Και ενώ η οικονομική αβεβαιότητα κυριαρχεί στον χειμαζόμενο κλάδο των δικηγόρων, η άσκηση του λειτουργήματος μας δέχεται απανωτά πλήγματα και το να είσαι δικηγόρος στην Ελλάδα της πανδημίας δεν απλά δύσκολο, αλλά αδύνατο.
Οι δικηγόροι καλούνται καθημερινά υπό αφόρητες συνθήκες να είναι συνεπείς απέναντι στους εντολείς τους. Κάθε εβδομάδα χιλιάδες δικηγόροι -οι συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης- φεύγουν την Παρασκευή από τα γραφεία τους, χωρίς να ξέρουν, εάν την Δευτέρα οι υποθέσεις τους θα δικαστούν ή όχι, περιμένουν κάθε Σάββατο βράδυ την ΚΥΑ, που θα ορίζει τι μέλλει γενέσθαι την επόμενη εβδομάδα, κοιμούνται με υποθέσεις να μην δικάζονται και ξυπνάνε με τις ίδιες υποθέσεις να δικάζονται, ξοδεύουν εκατοντάδες εργατοώρες να ερμηνεύουν την κάθε κακογραμμένη ΚΥΑ, που περισσότερα προβλήματα δημιουργεί παρά λύνει, αγωνιούν να μην τους ξεφύγουν οι δικάσιμοι των υποθέσεων, που επαναπροσδιορίστηκαν, μετράνε και ξαναμετράνε προθεσμίες, σπρώχνουν καρέκλες, τραπέζια, σκάλες και ό,τι άλλο χωράει ο νους σας, που έχουν τοποθετηθεί ως εμπόδια, για να μπουν σε γραμματείες, γραφεία και υπηρεσίες, στέλνουν mails, που κανείς δεν απαντάει, τηλεφωνούν για ώρες σε δημόσιες υπηρεσίες, δίχως να απαντάει κανείς, κλείνουν ραντεβού 1 μήνα μετά, για να διεκπεραιώσουν υποθέσεις εντολέων τους που πρέπει να ολοκληρωθούν την επόμενη ημέρα, και προσπαθούν να είναι συνεπείς απέναντι στους εντολείς τους και να τιμούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την εμπιστοσύνη, που τους δείχνετε.
Για όλα αυτά τον δικηγόρο σας να τον αγαπάτε λίγο περισσότερο!!!
Κάντε το πρώτο σχόλιο